🍾 Kolumnada Na Placu Św Piotra

Wśród nich znajdują się najpiękniejsze place, kościoły, pałace i fontanny miasta. Wybrałam dla Was siedem jego wspaniałych dzieł, które możecie zobaczyć zupełnie za darmo. Zapraszam Was do czytania i do wspólnego zwiedzania. Gianlorenzo Bernini urodził się 7 grudnia 1598 roku w Neapolu w rodzinie artysty rzeźbiarza Pietro Lokalizacja. Muzeum Narodowe w Warszawie. Święci apostołowie Piotr i Jan – nubijskie malowidło ścienne datowane na okres od VIII do I połowy X wieku, wykonane temperą na tynku mułowym w technice al secco [1]. Dzieło wykonane przez nieznanego z imienia artystę odnaleziono w katedrze w Faras na terenie dawnej Nubii w dzisiejszym - Krypta św. Leonarda na Wawelu - Kolegiata pw Wniebowzięcia Panny Marii i św Aleksego w Tumie pod Łęczycą (plan, bryła rys., tympanon)- Rotunda św. Prokopa w Strzelnie (bryła, plan)- Kolegiata św Piotra w Kruszwicy (plan, bryła) wnętrze, rekonstr. Piotra w Poznaniu. Położenie na mapie województwa wielkopolskiego. Kościół św. Piotra w Poznaniu. 52°24′16,43″N 16°55′50,07″E. / 52,404564 16,930575. Multimedia w Wikimedia Commons. Kościół św. Piotra w Poznaniu – kościół ewangelicko-reformowany w Poznaniu, neoromański, wzniesiony w latach 1838–1841, zniszczony w Choinka na Placu św. Piotra na Boże Narodzenie 2019. Szopka przyjechała z małej górskiej miejscowości Scurelle liczącej około 1400 mieszkańców, w dolinie Valsugana. Każdy z mieszkańców miał swój osobisty wkład w przygotowaniu tej pięknej szopki. Na kolumnadzie przy Bazylice Św. Piotra stoi 200 rzeźb, tymczasem na kolumnadzie w Fatimie znajdujemy ich 17. Cztery z nich, o wysokości ponad 3 metrów, upamiętniają wielkich portugalskich świętych, takich jak św. Jan Boży, św. Antoni Padewski (ur. w Lizbonie), św. Jan de Brito i św. Noniusz (Nuno) Álvares Pereira. Urban VIII zmarł, a Bernini musiał szukać protektora poza Watykanem, jako że kolejny papież, Innocenty X wolał Borrominiego. Bernini powrócił w łaski dopiero następnego papieża, Aleksandra VII. Dla nowego protektora zrealizował zabudowę placu św. Piotra (kolumnada) Scala Reggia w kaplicy Sykstyńskiej, willę w Castel Gandolfo. Na terenie Bazyliki miejsce spoczynku znalazł Giovanni Lorenzo Bernini jeden z najwybitniejszych artystów epoki baroku. Do jego najsłynniejszych dzieł należą między innymi: “Ekstaza świętej Teresy” czy kolumnada z placu Świętego Piotra. Piotra stanowi największy katolicki ośrodek pielgrzymkowy, a wierni gromadzą się tłumnie na placu. Wstęp do bazyliki jest bezpłatny, natomiast dostanie się do niej już nie jest takie proste, w zasadzie bez względu na porę roku, to jedno z najbardziej obleganych miejsc w Rzymie. Kolumnada wokół placu św. Piotra (Piazza di San Pietro) Scala Regia – schody obok bazyliki św. Piotra (San Pietro in Vaticano) Nowy kształt Piazza del Popolo; Modernizacja bramy miejskiej Porta del Popolo; Arteria prowadząca od placu Weneckiego (Piazza Venezia), obok kościoła Sant’Andrea della Valle, aż do bazyliki św. Piotra na Pobierz to zdjęcie Kolumnada I Posągi Gian Lorenzo Berniniego Plac Świętego Piotra Watykan Rzym do celów redakcyjnych teraz. Wyszukaj więcej zdjęć gwiazd oraz obrazów w najlepszej w Internecie bibliotece iStock. Jan Paweł II wprowadził w 1982 roku zwyczaj jej ustawiania na placu Świętego Piotra wraz z choinką. Nawiązując do formy tegorocznej szopki papież podkreślił: "Piasek, ubogi materiał nawiązuje do prostoty, do maleńkości, a także do kruchości, z którą objawił się Bóg wraz z narodzinami Jezusa w biedzie w Betlejem". 3rxJt. Św. Galla z Rzymu .Święta wdowa i wyznawczyni (zm. 550). Znana również jako: Gala, Berniniego na Placu św. Piotra w RzymieRzeźbiarz nieznany, 1666r. Była córką rzymskiego konsula Symmacha Młodszego, skazanego przez Teodoryka w 525 roku na karę śmierci. Jej szwagrem był filozof Boecjusz. W momencie śmierci ojca była już zamężna, ale niecały rok po ślubie jej mąż zmarł. Nie chcąc ponownie wychodzić za mąż ani też przyjmować kolejnych konkurentów do swojej ręki, modliła się tak gorąco o to, aby jej uroda nie zwracała na nią uwagi, że jak mówi legenda, wyrosła jej broda. Wycofała się na wzgórze Watykańskie i za cały swój majątek ufundowała klasztor i szpital, w pobliżu bazyliki św. Piotra. Troskliwie opiekowała się chorymi i potrzebującymi, spędzała wiele godzin na modlitwie i postach. Stała się wzorem pobożnego życia dla pielgrzymów odwiedzających św. GalliGiuseppe Vasi, 1756r. Pod koniec życia zachorowała na raka piersi, przyjęła cierpienie ze spokojem. Zmarła w 550 roku, nad miejscem jej pochówku wybudowano kościół, w pobliżu placu Montanara, który rozebrano w 1930 roku, podczas budowy drogi do teatru Marcellusa. Nowy kościół ku czci św. Galli konsekrowano dziesięć lat później, w dzielnicy Ostiense. W kościele tym znajdował się obraz wizji Matki Bożej, która ukazała się Świętej. Obecnie obraz ten umieszczono w ołtarzu kościoła NMP w Portyku na placu Campitelli (Santa Maria in Portico in Campitelli).Kościół NMP na placu Campitelli w Rzymie Jej krótką biografię napisał św. Grzegorz Wielki. Pobożność św. Galli była również inspiracją dla św. Fulgencjusza z Ruspe do napisania listu "De statu viduarum". Patronka: Wdów, kobiet chorych na raka piersi. Ikonografia: Przedstawiana jako młoda kobieta, w stroju z epoki. Jej atrybutem jest: krzyż, broda. Varia: Posąg przedstawiający św. Gallę został umieszczony na Kolumnadzie Berniniego, po lewej stronie na wysokości fontanny, pomiędzy figurą św. Katarzyny Sieneńskiej a papieżem św. Marcelinem, nieopodal św. Jacka. . Najsłynniejsza kolumnada to ta na pl. Świętego Piotra w Rzymie. Ale równie ciekawa pod względem architektonicznym znajduje się w Fatimie. Kolumnada to rząd kolumn połączonych ze sobą architrawem, czyli głównym elementem belkowania. Ta najsłynniejsza, zaprojektowana przez renesansowego artystę Berniniego, okala na kształt ramion plac św. Piotra w Berniniego, która pierwotnie powstała jako samodzielna konstrukcja architektoniczna, została przyłączona do Bazyliki św. Piotra w trakcie jednego z etapów rozbudowy świątyni. Kolumnada wyznacza przestrzeń zamkniętą i otwartą zarazem, w zależności od miejsca, gdzie staniemy, zwiedzając Watykan. Chodzi o to, że kiedy spaceruje się po placu, kolumny o potężnym obwodzie dają wrażenie zamkniętej przestrzeni przez to, że się na siebie nakładają. Tymczasem kiedy podejdziemy do jakiejś fontanny na placu, kolumny zaczną się rozchodzić i możemy zobaczyć to, co znajduje się po zewnętrznej stronie w Rzymie jest najsłynniejsza, ale nie jedyna, jaką mogą podziwiać wierni pielgrzymujący do różnych miejsc także:Lourdes na południu Indii? Poznaj Sanktuarium Maryjne w Vailankanni [galeria]W Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Fatimie kolumnada złożona z 200 elementów łączy bazylikę główną z przyległymi zabudowaniami. Jej twórcą jest portugalski architekt António Lino, który pomiędzy kolumnami stworzył ponadto 14 ołtarzy ozdobionych ceramicznymi obrazami przedstawiającymi kolejne stacje drogi krzyżowej. Brak wśród nich jednak często spotykanej piętnastej stacji nawiązującej do zmartwychwstania kolumnadzie przy Bazylice Św. Piotra stoi 200 rzeźb, tymczasem na kolumnadzie w Fatimie znajdujemy ich 17. Cztery z nich, o wysokości ponad 3 metrów, upamiętniają wielkich portugalskich świętych, takich jak św. Jan Boży, św. Antoni Padewski (ur. w Lizbonie), św. Jan de Brito i św. Noniusz (Nuno) Álvares także:Bazylika św. Antoniego w PadwiePozostałe figury są mniejsze i przedstawiają innych świętych, prawie wyłącznie założycieli zgromadzeń zakonnych – wśród nich choćby św. Teresę z Ávila, św. Ignacego Loyolę, św. Szymona Stocka i św. Marcelina pochodzi z hiszpańskiej edycji serwisu AleteiaCzytaj także:O tym, jak architekt katedry w Monachium zadrwił z diabła Hala Stulecia Rozbudowa pawilonu restauracyjnego przy Hali Stulecia we Wrocławiu – praca konkursowa, I nagroda. Och, jak byłoby wesoło, gdyby ktoś zobaczył mnie w lustrze, ale nie mógł mnie dotknąć. Lewis Carrol, Alicja po drugiej stronie lustra Autorzy arch. Agnieszka Chrzanowska, arch. Marta Mnich, arch. Łukasz Wojciechowski Współpraca autorska arch. Andrzej Chrzanowski, arch. Wojciech Chrzanowski, arch. Juliusz Erdman, stud. arch. Danuta Katarasińska, stud. arch. Natalia Rowińska Idea Rozwiązania architektoniczne przebudowy i rozbudowy pawilonu restauracyjnego podporządkowano ogólnemu założeniu stworzenia budynku dyskretnego i nowoczesnego zarówno pod względem użytkowym oraz formalnym. Główną decyzją przebudowy istniejącej części jest wydobycie najbardziej charakterystycznej cechy oryginalnych rozwiązań architektonicznych, którą jest jego horyzontalny układ. Zastosowano nowoczesne formy i rozwiązania techniczne, tak jak w czasach powstawania założenia Hali Stulecia była ona supernowoczesną konstrukcją. Naszym celem nie jest kopiowanie oryginalnych rozwiązań, ale zaproponowanie ich rozwinięcia w nowoczesnej formie, co nada świeżości i tchnie nowego ducha w zabytkową architekturę. Proponowana koncepcja przebudowy zakłada stworzenie poziomych pasów okien, które są wyraźnie widoczne na pierwotnych rysunkach Maxa Begra i ich podkreślenie za pomocą współczesnych w wyrazie tafli szklanych, które zastępują dotychczasowe, szczątkowo zachowane płyciny międzyokienne – tafle zamocowane przed licem ścian. Zakładamy, że oryginalny rysunek elewacji zostanie w sposób subtelny odtworzony za pomocą delikatnego rysunku podziałów na szkle. Nowe skrzydła Nowe skrzydła pawilonu stanowią jego przedłużenie w obu kierunkach. Celem zachowania proporcji budynku , zaproponowano utrzymanie wysokości nowych części na poziomie istniejącego zadaszenia tarasów od strony północnej. Decyzja ta umożliwiła zarówno utrzymanie horyzontalnej kompozycji założenia, jak i wtopienie nowych skrzydeł w krajobraz, ponieważ nie przewyższają one znacząco otaczającej je pergoli. Istotna jest również kontynuacja linii zabudowy zadaszenia w nowych częściach. Dzięki temu uzyskano spójny charakter starej i nowej przeszklonej części parterowej. Szklane pawilony o filigranowej żelbetowej konstrukcji spełniają postulat o stworzeniu dyskretnie eleganckiego tła dla Hali Stulecia. Proste budynki, rozwiązane za pomocą precyzyjnie zaprojektowanych detali, funkcjonować będą jako elementy integrujące istniejącą architekturę z otoczeniem – dłuższe szklane ściany są w całości składane, co pozwoli na organizację imprez plenerowych. Nowe skrzydła zaprojektowano w konstrukcji stalowo – żelbetowej. Ściany składane w konstrukcji aluminiowej z wypełnieniem ze szkła bezpiecznego. Pełne partie ścian części istniejącej i projektowanej wykończono tynkiem strukturalnym wysokiej jakości. Odbicie latarni Architektura Berga miała nowoczesny i wizjonerski charakter – nie chcemy aby jej ducha zamknąć w skansenie, ale wskrzesić go w formie nowoczesnych rozwiązań. Dlatego zdecydowaliśmy się na odtworzenie oryginalnej latarni w formie odbicia w wodzie. Widoczna z oznaczonego na planie punktu widokowego stanowić będzie ciekawostkę turystyczną, będąc “duchem” dawnego rozwiązania. Uważamy, że dosłowne odtworzenie latarni o jej archaicznym kształcie, negatywnie wpływałoby na odbiór społeczny miejsca, ponieważ tak jednoznaczne formy wydają się być wbrew estetycznym i kulturowym normom i oczekiwaniom współczesnego odbiorcy. Dlatego proponujemy stworzenie w zbiorniku wodnym instalacji powodującej złudzenie optyczne – latarnia będzie istniała jako odbicie w wodzie. Uważamy, że takie rozwiązanie będzie daleko bardziej frapujące niż trywialne wzniesienie kolejnej kopuły w zespole. Szklana, podświetlana tafla oparta na konstrukcji stalowej, umieszczona tuż pod lustrem wody zapewniłaby taki efekt. Architektura latarni tym samym zostałaby zdematerializowana, ale faktycznie istniałaby nadal jako efemeryczny obraz na powierzchni wody. W osi kompozycji zaproponowano stworzenie prostopadłościennego świetlika, wpisującego się w horyzontalną kompozycję. Zastosowano te same podziały szklenia, co w pawilonach, celem integracji całości założenia w jedną, łatwo rozpoznawalną całość. Prostopadłościan stanowi także podstawę dla “odbicia” latarni w wodzie. Element ten pełni także rolę świetlika, doprowadzającego światło dzienne do reprezentacyjnego holu budynku. Źródło: Majestatyczna Kolumnada Berniniego na placu Bazyliki św. Piotra w sercu Rzymu – Zdjęcia stockoweMajestatyczna Kolumnada Berniniego na placu Bazyliki św. Piotra w sercu Rzymu - Zbiór zdjęć royalty-free (Kolumnada)Vatican, July 03 -- A detailed and perspective view of Bernini's Colonnade with its monumental statues at the top in the square of St. Peter's Basilica, in the historic center of Rome. The majestic colonnade by Gian Lorenzo Bernini, built starting from 1655 under the pontificate of Alexander VII, is made up of 284 Doric-style columns, each 16 meters high, aligned in four rows arranged in a radius. Above each row of columns are 140 monumental statues depicting saints, popes and martyrs of Christianity. St. Peter's Basilica, built between 1506 and 1626 in Renaissance and Baroque style, is the center of the Catholic religion and one of the most visited places in the world for its immense artistic and architectural heritage, with works of art by Michelangelo, Raphael, Gian Lorenzo Bernini, Pietro da Cortona and other famous artists. In 1980 the historic center of Rome was declared a World Heritage Site by Unesco. Image in high definition wysokiej jakości do wszelkich Twoich projektówTen obraz służy tylko do użytku redakcyjnego?Zdjęcia „Wyłącznie do zastosowań redakcyjnych” nie mają zgody modela ani właściciela na publikację, co oznacza, że nie można wykorzystać ich do celów komercyjnych, reklamowych ani promocyjnych. Tego typu zawartość jest przeznaczona do użytku w związku z wydarzeniami wartymi opublikowania lub wydarzeniami ogólnego zainteresowania (na przykład na blogu, w podręczniku, gazecie lub artykule w czasopiśmie).$ z miesięcznym abonamentem10 obrazów miesięcznieNajwiększy rozmiar:6000 x 4000 piks. (50,80 x 33,87 cm) - 300 dpi - kolory RGBID zdjęcia:1340525437Data umieszczenia:15 września 2021Słowa kluczoweKolumnada Obrazy,Plac Świętego Piotra Obrazy,Statua Obrazy,Architektura Obrazy,Arkada Obrazy,Badanie Obrazy,Bazylika Obrazy,Bazylika św. Piotra na Watykanie Obrazy,Bez ludzi Obrazy,Bezchmurne niebo Obrazy,Budynek z zewnątrz Obrazy,Chrześcijaństwo Obrazy,Deseń marmurkowy Obrazy,Duchowość Obrazy,Fasada Obrazy,Format HD Obrazy,Fotografika Obrazy,Gra w kulki Obrazy,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat obrazów beztantiemowych lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami zdjęć. Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca św. Piotra na WatykanieBazylika św. Piotra na WatykanieBazylika św. Piotra na Watykanie ( wł. San Pietro in Vaticano) – zbudowana w latach 1506 - 1626 rzymskokatolicka bazylika na placu św. Piotra na Watykanie .To drugi co do wielkości kościół na świecie (powierzchnia: 23 000 m²; większą świątynią jest tylko Bazylika Matki Boskiej Królowej Pokoju w Jamusukro powierzchnia: 30000 m²) i jedno z najważniejszych świętych miejsc chrześcijaństwa .Wedle tradycji bazylika stoi na miejscu ukrzyżowania i pochówku św. Piotra , uznawanego za pierwszego papieża – jego grób leży pod głównym ołtarzem. W bazylice i w jej podziemiach znajdują się także groby innych papieży, w tym Jana Pawła II .Spis treści1 Historia Bazylika Nowa bazylika2 Wnętrze Część Kaplice3 Archiprezbiterzy Bazyliki Watykańskiej4 Pozostałe bazyliki papieskie w Rzymie5 Zobacz też6 Linki zewnętrzne7 Przypisy Historia budowliFigura św. Piotra we wnętrzu bazylikiWnętrze Bazyliki św. PiotraWatykan – św. Jan na medalionie pod kopułą bazylikiWidok wnętrza kopułyKolumnada Berniniego na Placu św. PiotraDetal attyki – Kolumnada Berniniego Bazylika wczesnochrześcijańskaBazylika została zbudowana przez Konstantyna Wielkiego ok. 324 r. jako świątynia memorialna nad grobem świętego Piotra . Była to duża (122,0 x 64,0 m), pięcionawowa bazylika zakończona poprzeczną nawą – transeptem z przylegającą do niej absydą w osi nawy głównej. Od wschodu poprzedzało ją duże atrium z fontanną umieszczoną w jego części centralnej (z fontanny zachowała się rzeźba szyszki pinii umieszczona w niszy na dziedzińcu Szyszki na Watykanie ).Bazylika, położona poza murami Rzymu , stała się miejscem pielgrzymek dla wyznawców chrześcijaństwa. Po jej ograbieniu przez arabskich piratów (w 846 ) papież Leon IV podjął decyzję o otoczeniu bazyliki i przylegających do niej budynków murem obronnym . W ten sposób powstało tzw. "miasto leonowe". Nowa bazylikaNa początku XVI wieku , papież Juliusz II , podjął decyzję o zburzeniu grożącej zawaleniem bazyliki z czasów Konstantyna i zbudowaniu w tym miejscu nowej świątyni. Zadanie powierzył Donato Bramantemu , który zaprojektował świątynię na planie centralnym krzyża greckiego z kopułą nad przecięciem naw. Budowę rozpoczęto w 1506 r. Po śmierci Bramantego ( 1514 ), budowę kontynuował Rafael wraz z pomocnikiem Bramantego – Guliano da Sangallo. Rafael zaproponował zmianę w projekcie z planu centralnego na bazylikę z podłużną nawą główną. Prace przerwała jego przedwczesna śmierć w 1516 r. Na jego miejsce pojawił się Baldassare Peruzzi , który ponownie zmienił koncepcję bazyliki, wracając do układu budowli centralnej. Musiał się również zmierzyć z innym problemem – układ kolumn pod kopułą okazał się być zbyt słabym i zaczął pękać. Peruzzi rozwiązał to przez pogrubienie kolumn i dostawienie dodatkowych filarów. Niestety i jego kariera, jako budowniczego bazyliki św. Piotra kończy się dość szybko, a dokładniej w 1527 Sacco di Roma , gdy to fundusze przeznaczone na konstrukcje kościelne mocno ubożeją. Po kilku miesiącach budowniczym zostaje Antonio da Sangallo. Sangallo młodszy chce jednak zmienić koncepcję bazyliki, wydłużając całość w jedną stronę, oraz wprowadzeniem elewacji osobą odpowiedzialną za budowę bazyliki został Michał Anioł ( 1546 ), który stworzył nowy (i w znacznym stopniu ostateczny) późnorenesansowy projekt kościoła, mający najwięcej wspólnego z projektem Bramantego z 1505 r. W porównaniu z Bramantem projekt Michała Anioła cechuje większa zwartość i jednolitość planu oraz monumentalizm elewacji, zdradzający związki z architekturą starożytnego Rzymu. Po objęciu kierownictwa Michał Anioł rozpoczął budowę trzech absyd i kopuły. Prace prowadził do śmierci, czyli do 1564 r. W tym czasie ukończono budowę absydy z lewej strony bazyliki oraz bęben Bramantego, Rafaela i Michała Anioła było kontynuowane przez architektów Pirro Ligorio , Vignolę , Giacomo della Porta (który w 1590 ukończył kopułę według projektu Michała Anioła), Domenico Fontana , Giovanni Fontana i Carlo Maderno (od 1605 ). Ten ostatni na polecenie papieża Pawła V zmienił plan kościoła na krzyż łaciński dobudowując podłużną nawę od wschodu oraz zaprojektował obecną fasadę od strony placu św. Piotra, utrzymaną w duchu baroku .Bazylika św. Piotra została konsekrowana 18 listopada 1626 przez papieża Urbana VIII . Przez wiele lat był to największy kościół bazylikidługość zewnętrzna - ponad 211,00 m;długość wewnętrzna - 186,00 m;długość nawy poprzecznej - 137,50 m;szerokość nawy głównej - 27,00 mwysokość nawy głównej - 46,00 kopułyciężar całkowity - ok. 14000 ton;wysokość zewnętrzna (od poziomu ulicy do wierzchołka krzyża na kopule) - 133,30 m;wysokość wewnętrzna (od posadzki do brzegu latarni): 117,57 m;średnica zewnętrzna - 58,90 m;średnica wewnętrzna: m 41,50[1] Wnętrze bazyliki PrzedsionekKościół poprzedza przedsionek, którego głębokość wynosi 13,0 m. Front kościoła to 13,0 m fasada przedsionka zaprojektowana przez Carlo Maderno . Nad wejściem znajduje się sala połączona z pałacem papieskim. Z środkowego balkonu tej sali nowo wybrany papież udziela błogosławieństwa Urbi et Orbi – Miastu i Światu. Fasadę wieńczą rzeźby przedstawiające 11 apostołów (brakuje tylko św. Piotra), Jana Chrzciciela oraz ustawiona w części centralnej, figura Chrystusa. Na sklepieniu przedsionka, w środkowej części, umieszczono mozaikę Giotta Navicella pochodzącą z pierwszej bazyliki. Mozaika przedstawia Chrystusa ratującego łódź apostołów na wzburzonym przedsionka do wnętrza bazyliki prowadzi pięcioro drzwi, z których środkowe ozdobione płaskorzeźbami z scenami z życia i śmierci św. Piotra zostały wykonane na polecenie Eugeniusza IV , w XV wieku przez Filarete do pierwszej bazyliki. Drzwi skrajne po prawej stronie to Święta Brama otwierana z okazji roku świętego . Zdobią je płaskorzeźby z scenami z Ewangelii oraz przedstawienie otwarcia Bramy w 1950 r. przez papieża Piusa XII . (Brama została wykonana przez Vico Consorti na zamówienie Piusa XII o otwarta po raz pierwszy 24 grudnia 1949 ). Brama od strony bazyliki jest niewidoczna, zasłania ją mur, który zostanie zburzony a brama otwarta dopiero po ogłoszeniu kolejnego jubileuszu roku świętego. Drzwi skrajne po lewej stronie to Brama Śmierci, wykonana przez Giacomo Manzu w 1964 . Część centralnaW centralnej części kościoła, pod kopułą, znajduje się ołtarz główny, tzw. papieski, nad nim wykonany z brązu barokowy baldachim zaprojektowany przez Berniniego na polecenie papieża Urbana VIII . Brąz do wykonania konfesji św. Piotra pochodzi z belkowania przedsionka rzymskiego Panteonu . Cztery kolumny podtrzymujące baldachim o wysokości 28,0 m mają charakterystyczne dla baroku skręcone trzony . Ołtarz znajduje się ok. 7,0 m nad grobem św. Piotra (według badań archeologicznych przeprowadzonych w latach 1939 - 1950 ). Od ołtarza prowadzi zejście do Krypty św. Piotra (niedostępne dla zwiedzających). Cztery masywne filary podtrzymują kopułę o średnicy 42 m. Jej wnętrze podzielone zostało na ułożone promieniście pola i ozdobione mozaikami Cavaliera d'Arpino. Z poziomu posadzki najwyraźniej widoczne są podobizny czterech ewangelistów znajdujące się na pendentywach . We wnętrzu latarni wieńczącej kopułę zbudowany został balkon dostępny dla prawej stronie ołtarza papieskiego znajduje się XIII-wieczny brązowy posąg Błogosławiącego św. Piotra, dzieło Arnolfo di Cambio . W niszach filarów podtrzymujących kopułę umieszczono figury świętych: Longina, Heleny (matki Konstantyna Wielkiego ), Weroniki i Andrzeja Apostoła . Pod figurami św. Longina i św. Andrzeja znajdują się zejścia do Grot Watykańskich, w których znajdują się sarkofagi papieskie i kaplice. W krypcie konfesji św. Piotra widoczny jest grób św. absydzie kończącej część prezbiterialną , w otoczeniu pomników Pawła III i Urbana VIII znajduje się ołtarz zwany Katedrą św. Piotra. W centralnej jego części umieszczono brązowy tron (katedrę), w którego wnętrzu umieszczono drewniany tron pochodzący z przełomu XII-XIII wieku (jak ustalono podczas badań wykonanych w 1974 r.). Według tradycji miał to być jednak tron używany przez samego św. Piotra. Katedrę otaczają rzeźby przedstawiające ojców kościoła: św. Ambrożego , św. Augustyna , św. Atanazego i św. Jana Złotoustego . Powyżej umieszczono witraż wyobrażający Ducha Świętego. Ołtarz został wykonany w 1665 przez główną bazyliki przekrywa sklepienie kolebkowe ozdobione kasetonami . Na posadzce zaznaczono długość największych kościołów chrześcijańskich. W połowie długości nawy widnieje odległość 103,5 m odnosząca się do jedynego, uhonorowanego w ten sposób, polskiego kościoła – Bazyliki Mariackiej Wniebowzięcia NMP w Gdańsku . ObejścieRamiona transeptu z prezbiterium łączy obejście. Po lewej stronie umieszczony jest monumentalny pomnik modlącego się Aleksandra VII . Poniżej umieszczono symboliczne postacie uosabiające śmierć i prawdę . Jest to dzieło głębi obejścia, na prawo od nagrobka Aleksandra VII, znajduje się ołtarz pochodzący z pierwszej, konstantyńskiej bazyliki, z postacią Matki Boskiej, Matki Kościoła. Tytuł ten został nadany w 1964 r. przez Pawła VI . Dalej płaskorzeźba ołtarza z połowy XVII wieku przedstawiająca Attylę pod Rzymem. Jest to ołtarz Leona Wielkiego , pierwszego papieża pochowanego w bazylice konstantyńskiej. KapliceDo naw bocznych przylegają liczne kaplice. W pierwszej od wejścia po prawej stronie kościoła jest umieszczona Pietà watykańska . Od czasu uszkodzenia rzeźby przez szaleńca osłania ją kuloodporna szyba. Rzeźba została wykonana w 1498 r. przez 24-letniego, nieznanego jeszcze wtedy Michała Anioła . Na szarfie widnieje ledwo widoczny napis: Michael Angelus Bonarotus Florentinus faciebat ("wykonał Michał Anioł Buonarroti Floreńczyk"). Napis został umieszczony przez samego mistrza, który zorientował się, że jego dzieło przypisywane jest innym twórcom a jego nazwiska nikt nie wnęką, w której umieszczona jest Pietà , znajduje kaplica Krucyfiksu, w której można zobaczyć średniowieczny krucyfiks , dzieło Pietro Cavalliniego. Naprzeciw tej kaplicy umieszczony jest pomnik królowej Szwecji – Krystyny Wazy , która pod koniec życia przeszła na wiarę katolicką, osiadła w Rzymie i po śmierci ( 1689 ) została pochowana w podziemiach bazyliki. Kolejne kaplice to: św. Sebastiana, Sakramentu (mająca połączenie z pałacem papieskim). Po stronie lewej, na wysokości pomnika królowej Krystyny znajduje się pomnik Marii Klementyny Sobieskiej , wnuczki Jana III Sobieskiego oraz pomnik jej męża Jakuba Stuarta i dwóch ich synów: Karola Edwarda i Henryka Benedykta , kardynała. Archiprezbiterzy Bazyliki WatykańskiejGiovanni (1053)Deusdedit (1092)Azzo (1103-1104) Rustico (1128-1131?)Griffone (1138-1139) Pietro (ok. 1140?-1144) Bernard ( Giovanni da Sutri ( Ugo (przed 1200-1206?) Guido Pierleone ( Stefano Normandis dei Conti (1229-1254) [1] Riccardo Annibaldi (1254-1276) [2] Giovanni Gaetano Orsini (później papież Mikołaj III ) (1276-1277) [3] Matteo Orsini Rosso (1278-1305) [4] Napoleone Orsini Frangipani (1306-1342) [5] Annibaldo di Ceccano (1342-1350) [6] Guillaume de La Jugie (1352-1366) [7] Rinaldo Orsini (1366-1374) [8] Hugues de Saint-Martial (1374-1378) [9] Philippe d'Alençon ( [10] Cristoforo Maroni (1397-1404) [11] Angelo Acciaioli (1404-1408) [12] Antonio Calvi (1408-1411) [13] Pedro Fernandez de Frias (1412-1420) [14] Antonio Correr (1420-1434) [15] Giordano Orsini (1434-1438) [16] Julian Cesarini (1439-1444) [17] Pietro Barbo (później papież Paweł II ) (1445-1464) [18] Richard Olivier (1464-1470) [19] Giovanni Battista Zeno (1470-1501) [20] Juan López (1501) [21] Ippolito d'Este (1501-1520) [22] Franciotto Orsini (1520-1530) [23] Francesco Cornaro (1530-1543) [24] Alessandro Farense (1543-1589) [25] Giovanni Evangelista Palotta (1589-1620) [26] Scipione Caffarelli-Borghese (1620-1633) [27] Francesco Barberini (1633-1667) [28] Carlo Barberini (1667-1704) [29] Francesco Nerli (1704-1708) [30] (1708-12 wakat) Annibale Albani (1712-1751) [31] Henry Benedict Stuart (1751-1807) [32] Romoaldo Braschi-Onesti (1807-1817) [33] Alessandro Mattei (1817-1820) [34] Pietro Francesco Galleffi (1820-1837) Giacomo Giustiniani (1837-1843) Mario Mattei (1843-1870)Niccola Clarelli Parracciani (1870-1872)Edoardo Borromeo (1872-1881) Edward Henry Howard (1881-1892)Francesco Ricci Paracciani (1892-1894) Mariano Rampolla del Tindaro (1894-1913) Rafael Merry del Val y Zulueta (1914-1930)Eugenio Pacelli (później papież Pius XII ) (1930-1939)Federico Tedeschini (1939-1959) Domenico Tardini (1959-1961) Paolo Marella (1961-1983) Aurelio Sabattani (1983-1991) Virgilio Noè (1991-2002) Francesco Marchisano (2002-2006) Angelo Comastri (od 2006) Pozostałe bazyliki papieskie w RzymieOprócz bazyliki św. Piotra w Rzymie znajdują się jeszcze trzy inne kościoły mające tytuł bazyliki papieskiej (dawniej nazywane patriarchalnymi). Są to: Bazylika św. Jana na Lateranie Bazylika św. Pawła za Murami Bazylika Santa Maria Maggiore Zobacz też Lista najwyższych kościołów na świecie Bazylika Matki Boskiej Królowej Pokoju w Jamusukro Linki zewnętrzne Strona oficjalna Bazyliki św. Piotra Zdjęcia w serwisie Panoramio Bazylika w WikiMapii Wykaz archiprezbiterów ( ang. ) w serwisie Giga-Catholic Information( wł. ) Gaetano Moroni, Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica da S. Pietro sino ai nostri giorni , vol. XII, Tipografia Emiliana, Venezia, 1840 - 1861Przypisy↑ Vatican: Basilica San Pietro ( wł. ). [dostęp 2009-10-15]. Inne hasła zawierające informacje o "Bazylika św. Piotra na Watykanie": Inne lekcje zawierające informacje o "Bazylika św. Piotra na Watykanie":

kolumnada na placu św piotra