🐙 Choroby Przenoszone Przez Ślimaki Na Ludzi
Osoby świadczące bezinteresowną pomoc, bezpłatnie i dobrowolnie socjalizując zwierzęta, pragną, by ich wysiłki nie poszły na marne. A tak może się stać w przypadku kota wydanego do domu wychodzącego. Kota, który zaraz wpadnie pod samochód i zginie. Kilkutygodniowe, a nawet często kilkumiesięczne starania uratowania „kota
Poniżej przedstawiamy 12 chorób, którymi możemy zarazić się od naszych pupili. Bąblowica, zwana także tasiemczycą, to choroba wywoływana przez tasiemca, przechodzącego fazę dojrzałą
Choroba wywoływana przez bakterię Yersinia enterocolitica. Zarażenie następuje w przypadku kontaktu z kałem dzikich zwierząt albo przez spożycie zainfekowanego mięsa. Zarazki powodują ciężkie zatrucie pokarmowe oraz przewlekłe dolegliwości tego układu. Jedynie antybiotykoterapia pozwala na skuteczne leczenie.
Na całym świecie jest wiele tysięcy gatunków. W Polsce występuje ponad 250 rodzajów. Środowisko życia ślimaków zmienia się w zależności od konkretnego gatunku. W całej gromadzie można wyróżnić ślimaki wodne i lądowe. Gatunki żyjące w wodzie dzieli się na słodkowodne i ziemnowodne.
Oślizgły śluz, który produkują ślimaki, może powodować nadmierne ślinienie się lub wymioty u zwierząt domowych, takich jak koty i psy, jeśli zostanie spożyty. Co gorsza, niektóre ślimaki przenoszą pasożyta zwanego szczurzym motylem płucnym, który może zostać przeniesiony na Twoje zwierzę, jeśli zje ono ślimaka.
Chorobę wywołują wirusy, które są przenoszone przez komary z rodzaju Culex i Aedes, a ich rezerwuarem są ptaki brodzące na terenach podmokłych i trzoda chlewna. Większość przypadków choroby przebiega bezobjawowo, jednak u części pacjentów diagnozowane jest zapalenie mózgu, niedowłady i zaburzenia świadomości .
Choroby przenoszone przez owady. Denka, wirus zika, ż ółta g orączka, chikungunya, malaria lub gorączka Zachodniego Nilu to niektóre choroby przenoszone przez pewne gatunki komarów i są one odpowiedzialne za dużą liczbę zgonów ludzi na całym świecie każdego roku. Ale poza chorobami przenoszonymi przez komary istnieje wiele innych
Przynęty i pułapki na ślimaki w akwarium. Możemy usuwać ślimaki ręcznie lub za pomocą podbieraka. Najłatwiej zbiera się je nim z szyb. Możemy stosować pułapki. Sklepy akwarystyczne mają w ofertach pułapki na ślimaki, produkowane przez różne firmy.
Szacuje się, że 15-20% ran po ugryzieniu przez psy jest powikłane zakażeniami bakteryjnymi. W sytuacji ugryzień przez koty, których cienkie zęby głęboko penetrują tkanki, powikłanie zakażeniem dotyczy ponad 50% przypadków. Ugryzienia przez koty odpowiadają za 60-80% przypadków zakażeń Pasteurella multocida u ludzi.
Erlichiozę u ludzi wywołują gram-ujemne bakterie Ehrlichia chaffeensis przenoszona przez kleszcze. Okres wylęgania erlichiozy waha się od 5 do 10 dni, zwykle tydzień. Objawy, które występują często to: gorączka, dreszcze, bóle głowy i mięśni oraz wysypka.; rzadziej występują nudności, bóle brzucha, wymioty, biegunka i kaszel.
Gorączka Lassa może być przenoszona bezpośrednio z człowieka na człowieka. Drogi rozprzestrzeniania są różne (poprzez krew, mocz, nasienie ). Stwierdzono zarażenia u dzieci poprzez mleko matki. Do zakażenia może także dojść podczas lotu samolotem oraz w rejonach lotnisk. Choroba ta powoduje mniejszą śmiertelność niż Ebola
Choroby przenoszone przez owady Niektóre gatunki meszek żyjące w Afryce przenoszą organizmy chorobotwórcze, np. nicienie z rodzaju Onchocerca wywołujące w Afryce ślepotę rzeczną . Inna meszka Cnephia pecuarum pasożytująca na stadach zwierząt domowych w pobliżu Missisipi, powoduje zgony koni i mułów, zarówno przez wysysanie
UY67w. zapytał(a) o 21:10 Czy ślimaki przenoszą choroby? chodzi o te winniczki. na działce u mnie jest ich cała masa, nie wiem jak z nimi walczyć :( To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź ekamil odpowiedział(a) o 21:11: ta wściekliznę jak cię użrą w dupsko zobaczysz Odpowiedzi Marta 8D odpowiedział(a) o 21:12 chyba nie nie wiem idz do sklepu zoologicznego Tak raczej nie możesz się zarazić niczym.. jedynie jakbyś je zjadł xDDA w sklepach ogrodniczych są specjalne środki do walki ze ślimakami :D polecam :) Uważasz, że ktoś się myli? lub
Naukowcy z Uniwersytetu w Exeter w Wielkiej Brytanii odkryli, że ślimaki mimo swojej opinii są relatywnie szybkimi zwierzętami, a co więcej mogą… zabić psa. Niedokładnie to ślimak jest zabójcą, ale pasożyt, którego przenosi. Jest to angiostrongylus vasorum – pasożyt który atakuje płuca nosiciela. Psy są najbardziej narażone na infekcje ze względu na fakt, że zdarza im się zjeść ślimaka podczas wizyty w parku czy ogrodzie. W związku z tym faktem, naukowcy z Exeter przeprowadzili badanie poziomu zagrożenia, badając z jaką prędkością poruszają się ślimaki. Okazało się, że mogą one w 24 godziny pokonać do 25 metrów. Badacze nie spodziewali się tak dobrego wyniku. BBC, ml
Wektory to żywe organizmy, które mogą przenosić zakaźne patogeny między ludźmi lub ze zwierząt na ludzi. Wiele z tych wektorów to owady wysysające krew, które zjadają mikroorganizmy wywołujące choroby podczas posiłku z krwi zakażonego gospodarza (człowieka lub zwierzęcia), a następnie przenoszą je do nowego gospodarza po namnażaniu się patogenu. Często, gdy wektor zostanie zakaźny, są one zdolne do przenoszenia patogenu do końca życia podczas każdego kolejnego ukąszenia / posiłku z krwią. Choroby przenoszone przez wektory Choroby przenoszone przez wektory to choroby ludzi wywoływane przez pasożyty, wirusy i bakterie przenoszone przez wektory. Każdego roku dochodzi do ponad 700 000 zgonów z powodu chorób takich jak malaria, denga, schistosomatoza, ludzka trypanosomatoza afrykańska, leiszmanioza, choroba Chagasa, żółta febra, japońskie zapalenie mózgu i onchocerkoza. Obciążenie tymi chorobami jest największe na obszarach tropikalnych i subtropikalnych i dotykają one nieproporcjonalnie najbiedniejsze populacje. Od 2014 r. Główne ogniska dengi, malarii, chikungunya, żółtej febry i Zika dotykają populacje, pozbawiają życia ludzi i przytłaczają systemy opieki zdrowotnej w wielu krajach. Inne choroby, takie jak chikungunya, leiszmanioza i filarioza limfatyczna, powodują przewlekłe cierpienie, zachorowalność na całe życie, niepełnosprawność i sporadyczne stygmatyzację. Rozmieszczenie chorób przenoszonych przez wektory zależy od złożonego zestawu czynników demograficznych, środowiskowych i społecznych. Globalne podróże i handel, nieplanowana urbanizacja i pl Lista chorób przenoszonych przez wektory według ich wektorów Poniższa tabela jest niepełną listą chorób przenoszonych przez wektory, uporządkowane zgodnie z wektorem, przez który jest przesyłany. Lista ilustruje również rodzaj patogenu, który powoduje chorobę u ludzi.
Spis treści1 Robaczyce2 Aspergiloza inwazyjna3 Aspergiloza (pleśniawka)4 Ptasia grypa5 Kryptokoza6 Ornitoza (Papuzica)RobaczyceSą to choroby wywołane przez pasożytujące w przewodzie pokarmowym ptaka nicienie, glisty i tasiemce powodują wycieńczenie ptaka, zatruwanego dodatkowo toksycznymi wydalinami pasożytów, co prowadzi do śmierci gołębia, a ponadto do zakażenia innych ptaków pasożytami, które chory osobnik wydala w ogromnych ilościach wraz z moczokałem. Powodem choroby zawsze jest zanieczyszczona kałem chorego zwierzęcia karma i woda pitna. Po blisko 19 dniach od połknięcia przez ptaka jaja robaka – na przykład włośnicy – w przewodzie pokarmowym pojawiają się już dorosłe pasożyty, które po następnych 7 dniach produkują jaja, wydalane z przewodu pokarmowego gołębia stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia innych zwierząt i człowieka. Szczególnie narażone są małe dzieci, których układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty i nie radzi sobie z inwazją, zwłaszcza, że dzieci nie potrafią dostatecznie dbać o higienę. Szacuje się, że każdego roku tysiące dzieci ulega zarażeniu endoparazytami, a kilka procent ma poważne kłopoty ze wzrokiem (do utraty włącznie) w następstwie migracji stadiów inwazyjnaWiele osób z uszkodzonym lub upośledzonym układem odpornościowym umiera z powodu aspergilozy inwazyjnej. Ich szansa na przeżycie zależy od wczesnego rozpoznania zakażenia. Niestety, brak jest dotychczas dobrych metod diagnostycznych. Często leczenie powinno się rozpocząć, gdy istnieje tylko podejrzenie choroby. Objawy aspergilozy inwazyjnej są następujące: gorączka, kaszel, bóle w klatce piersiowej lub złe samopoczucie, a także duszności. Czasami grzyb może przedostać się z płuc poprzez układ krwionośny do innych narządów, np. mózgu, oka, serca, nerki i skóry. Są to bardzo groźne przypadki, które powodują zwiększoną (pleśniawka)Jest chorobą grzybiczą, atakującą drogi oddechowe i przewód pokarmowy ptaków. Aspergillus to grzyby występujące na całym świecie, szczególnie jesienią i zimą na półkuli północnej. Niektóre z nich mogą wywoływać zakażenia u ludzi i zwierząt. Przyjmują one różne postacie, począwszy od typowych chorób alergicznych, a skończywszy na zakażeniach ogólnych będących zagrożeniem dla życia. Przebieg choroby jest uzależniony od różnych czynników, ale jednym z najważniejszych jest osobniczy stan układu odpornościowego. Grzyb rozwijając się, tworzy szarozielony, pleśniowaty nalot na wilgotnym, gnijącym drewnie lub na wilgotnej ściółce w gniazdach, skąd łatwo przedostaje się do przewodu pokarmowego i oddechowego ptaka, powodując stany zapalne. Choroba nadaje się do leczenia tylko w początkowym stadium, ale zwykle dostrzega się ją dopiero wtedy, gdy na skuteczne leczenie jest już za późno. Rozróżniamy kilka rodzajów aspergilozy:Alergiczna aspergiloza oskrzelowo-płucna (allergic bronchopulmonary aspergillosis) Jest to swoista choroba, w której powstaje uczulenie na zarodniki grzyba Aspergillus. Dotyczy to prawie wszystkich chorych na astmę; do 20% może chorować kilka razy w życiu. ABPA występuje u pacjentów ze zwłókniałymi torbielami, gdy osiągają one wiek młodzieńczy i dojrzałość. Objawy subiektywne choroby są podobne do symptomów astmy: stany złego samopoczucia, kaszel oraz świszczący oddech. Niekiedy pacjenci odkrztuszają brązowo zabarwione czopy śluzu. Diagnoza może być przeprowadzona za pomocą promieniowania rentgenowskiego oraz przez badanie plwociny, skóry, a także krwi. Podczas długotrwałego przebiegu ABPA może dojść do całkowitego zniszczenia płuc (zwłóknienia), jeżeli choroba nie jest – kropidlakowy jest to zupełnie odmienna choroba, również wywołana przez grzyby rodzaju Aspergillus. Rosną one w jamach płuc, które pierwotnie powstają w wyniku uszkodzenia po przebyciu takich chorób, jak gruźlica lub sarkoidoza. Każda choroba, która prowadzi do tworzenia się jam płucnych, sprzyja powstawaniu grzybniaka kropidlakowego. Zarodniki penetrują wówczas jamę płucną oraz kiełkują, a następnie tworzą zbitą biomasę grzybni. W konsekwencji grzyb wydziela toksyny oraz substancje powodujące alergię, które są przyczyną stanów złego samopoczucia. Osoby dotknięte chorobą mogą wykazywać później, że są skrajnego wyczerpania. Krwioplucie (haemoptysis) mogą występować u 50-80% osób dotkniętych grypaPtasia grypa zwana fachowo influenzą ptaków to groźna i zakaźna choroba, na którą zapadają ptaki. Choroba ta wywoływana jest przez przez typ A wirusa grypy stąd też nazwa ptasia grypa. Jednak wirus sam w sobie nie jest groźny dla ludzi pod warunkiem przestrzegania określonych zasad higieny przy kontakcie z ptakami, ich odchodami czy też ptaków znanych jest ponad 140 różnych szczepów wirusa ptasiej grypy. Największą sławę jednak zyskał słynny wirus H5N1 o wysokiej patogeniczności. Ta odmiana wirusa cechuje się wysoką śmiertelnością wśród drobiu oraz posiada duże możliwości mutowania i wytwarzania wirusów o nowych cechach ptasiej grypy sporadycznie powoduje zakażenia u ludzi. Gdy jednak do tego dojdzie, to choroba przebiega o wiele ciężej od klasycznej ludzkiej grypy. Jako powikłanie może spowodować wirusowe zapaleni płuc, w wyniku którego dochodzi do ostrej niewydolności oddechowej. Głównym źródłem zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt (drobiu) są ptaki wolno żyjące (głównie ptaki wodne), będące bezobjawowymi nosicielami ptasiej grypy. Najbardziej prawdopodobnym źródłem zakażenia drobiu domowego jest bezpośredni lub pośredni kontakt (woda do picia) z takim grypy typu A, wywołujący ptasią grypę – obraz z transmisyjnego mikroskopu elektronowego (Źródło: Dr Erskine Palmer, Biblioteka ilustracji dot. zdrowia publicznego przy Centrum Epidemiologicznym)Człowiek może zachorować na ptasią grypę po kontakcie z jakąkolwiek wydzieliną lub płynem produkowanym przez zakażonego ptaka (np. dzikiego ptactwa wędrownego). Może to być krew, łzy, wydzielina dróg oddechowych czy też kał. To właśnie ten ostatni był, jak się sądzi, najczęstszą przyczyną zachorowań wśród temperatura jest wyższa od zera stopni, wirus obecny w odchodach ginie z reguły po kilku dniach. Jednak w warunkach takich jak obecnie, czyli podczas mrozów, zarazek może przetrwać w odchodach nawet kilka samo dotyczy padniętych ptaków, czy to dzikich, czy hodowlanych. Gdy jest ciepło – niebezpieczeństwo utrzymuje się kilkanaście dni. Podczas mrozów – kilka rodzaj grzybicy wywołanej przez drożdżopodobny grzyb Cryptococcus neoformans. Występuje praktycznie na całym świecie. Ta grzybica może zaatakować ośrodkowy układ nerwowy, skórę lub płuca, może mieć więc postać powierzchowną lub narządową. Jej przebieg jest podostry lub przewlekły. W przypadku braku leczenia, szczególnie jeśli grzybica zaatakuje opony mózgowo-rdzeniowe, może doprowadzić nawet do śmierci Cryptococcus neoformans dostają się do organizmu przez układ oddechowy. Są obecne między innymi w odchodach kur i gołębi. Zwiększone ryzyko zachorowania na ten rodzaj grzybicy odnotowuje się u osób chorujących na AIDS, niektóre chłoniaki, sarkoidozę oraz u osób długotrwale leczonych odmiany grzyba wywołują infekcje tylko u osób z osłabionym układem odpornościowym. Jeden z grzybów wywołujących kryptokokozę, Cryptococcus gattii, atakuje także osoby ze zdrowym układem może mieć trzy odmiany:kryptokokoza skórna lub przyranna,kryptokokoza płucna,kryptokokowe zapalenie opon postacią choroby jest kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu. Objawy to przewlekłe bóle głowy, sztywność karku, kłopoty ze wzrokiem. W końcowej fazie zakażenia chory zapada w śpiączkę, co zwykle kończy się się obecnie, że kryptokokoza w większości przypadków dotyka najpierw płuca, po czym przenosi się do mózgu. Infekcje płuc bywają nieodpowiednio leczone lub wręcz bagatelizowane, stąd rozprzestrzenianie się grzyba po organizmie. Ułatwia mu to także osłabiony układ (Papuzica)Jest to groźne zakażenie wywołane przez bakterie wewnątrzkomórkowe Chlamydia psittaci. Zarażenie człowieka następuje najczęściej przy okazji kontaktu z ptactwem hodowlanym lub domowym, przez bezpośredni kontakt z chorym ptakiem, zakażoną wodę, zetknięcie z odchodami chorego gołębia, a także przez wdychanie pyłów z zakażonych odchodów. Nosicielami choroby mogą być także roztocza i wszoły odżywiające się krwią ptaków. Patogenny pył zawierający mikroskopijne fragmenty kału ptaków dostaje się przez drogi oddechowe do organizmu poprzez nabłonek dróg oddechowych toruje sobie drogę do układu siateczkowo – nabłonkowego. Przedostaje się tam za pośrednictwem naczyń krwionośnych. Kolejnym etapem rozprzestrzeniania się infekcji jest wtórne zakażenie krwi bakteriami – tzw. bakteriemia. Jej wynikiem jest z kolei atak drobnoustrojów na narządy wewnętrzne – zazwyczaj na płuca, rzadziej na wątrobę, ośrodkowy układ nerwowy bądź serce. Okres od zarażenia do emisji choroby trwa z reguły nie dłużej niż dwa się problematyką zwalczania szkodników od 1984 roku, czyli od pierwszej rejestracji jednoosobowej firmy zajmującej się odkażaniem, tępieniem szkodników i gryzoni. Prowadzimy szkolenia w Polskim Stowarzyszeniu Pracowników Dezynfekcji, Dezynsekcji i Deratyzacji.
Choroby odzwierzęce to choroby zakaźne zwierząt, które mogą być przenoszone na ludzi. Wiele z nich rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z chorymi zwierzętami. Niektóre są przenoszone przez wektory, takie jak pchły, kleszcze i komary, inne mogą być związane z żywnością lub wodą. Dzieci, kobiety w ciąży, osoby starsze i osoby z osłabionym układem odpornościowym są najbardziej narażone na choroby odzwierzęce. Pracownicy opieki nad zwierzętami również znajdują się w grupie ryzyka. Najlepszym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się tych chorób jest właściwe mycie rąk, utrzymywanie czystości, unikanie ukąszeń i zadrapań, właściwe mycie owoców i warzyw, gotowanie żywności oraz picie tylko wody pitnej. Właściciele zwierząt powinni robić wszystko, by utrzymać swoje zwierzaki w dobrym zdrowiu i postępować zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii dotyczącymi rutynowych badań. Istnieje wiele chorób odzwierzęcych, które mogą wpływać zarówno na zwierzęta domowe, jak i ludzi. Większość z nich może stanowić zagrożenie dla zdrowia, jeśli nie jest kontrolowana. Choroba kociego pazura – to choroba wywoływana przez gram-ujemne bakterie Bartonella henselae, rzadko Bartonella clarridgeiae. Koty zazwyczaj zakażają się bakterią poprzez pchły. Bartonella henselae na ogół nie powoduje chorób u kotów. Ludzie mogą zarazić się chorobą po ukąszeniu lub zadrapaniu przez kota. Mogą również ją nabyć, jeśli zarażony kot poliże otwartą ranę na człowieku. Na chorobę tę mogą zapaść także psy. Bartonella henselae często powoduje obrzęk w miejscu urazu wraz z powiększeniem pobliskich węzłów chłonnych. Inne typowe objawy infekcji to gorączka, letarg, utrata apetytu i ból głowy. W rzadkich przypadkach choroba kociego pazura może stać się bardzo poważna, wpływając na oczy i inne ważne narządy. Na szczęście większość ludzi i psów jest w stanie całkowicie wyzdrowieć, chociaż w niektórych przypadkach mogą być potrzebne antybiotyki. Giardioza (lamblioza) – jest chorobą wywoływaną przez grupę mikroskopijnych jednokomórkowych pasożytów, które mogą zarazić psy, koty, gryzonie i ludzi. Zakażenie występuje po spożyciu pasożyta, często powodując biegunkę, a czasem wymioty. Zwierzęta najczęściej zarażają się, przechodząc przez skażoną glebę i zlizując ją z łap lub pijąc skażoną wodę. Chociaż ludzie mogą zarazić się giardiozą bezpośrednio od zarażonego zwierzęcia, jest to stosunkowo rzadkie. Najczęściej chorują na giardiozę poprzez picie zanieczyszczonej wody. Zwierzęta leczone z powodu lambliozy powinny być regularnie kąpane. Torbiele są zrzucane w kale i mogą pozostać na ciele zwierzęcia. Należy natychmiast zebrać i odpowiednio usunąć kał. Osoby mające kontakt z zarażonymi zwierzętami powinny dokładnie umyć ręce. Na szczęście lamblioza może być leczona odpowiednimi lekami. Ciężko dotknięci pacjenci mogą potrzebować wsparcia i leczenia objawowego. Tęgoryjec – to pospolity pasożyt jelitowy u psów i kotów, który może powodować biegunkę, utratę apetytu i niedokrwistość. Szczenięta mogą zarazić się od matki podczas karmienia, ale każdy pies lub kot może zarazić się po spożyciu larw nicienia ze środowiska, zjedzeniu zarażonej ofiary lub po tym, jak larwy przenikną przez jego skórę. Larwy tęgoryjca mogą również przenikać przez skórę ludzi, co prowadzi do lokalnej reakcji skórnej, która jest spuchnięta i swędząca. W rzadkich przypadkach larwy mogą penetrować głębsze tkanki i powodować poważniejsze problemy. Aby zapobiegać zarażeniu należy zakładać rękawiczki podczas pracy z glebą lub w kontakcie z zanieczyszczonym środowiskiem, a następnie dokładnie umyć ręce. Unikaj także chodzenia boso po obszarach, w których zwierzęta mogły się wypróżnić. Co najmniej raz w roku monitoruj swoje zwierzęta pod kątem obecności nicienia i innych pasożytów. Na szczęście infekcje nicienia można leczyć lekami przeciwpasożytniczymi. Większość dotkniętych zwierząt i ludzi całkowicie wyzdrowieje. Leptospiroza – jest chorobą bakteryjną. Bakterie te są często przenoszone w moczu gryzoni i innych zakażonych zwierząt. Zwierzęta i ludzie mający kontakt z zanieczyszczoną wodą, błotem i glebą mogą zarazić się chorobą. Mogą ją również pozyskać poprzez bezpośredni kontakt z moczem zarażonego zwierzęcia lub jedząc zarażone zwierzę. Psy, zwierzęta gospodarskie i ludzie są podatni na leptospirozę. U kotów występuje ona rzadko, ale mogą one przenosić bakterie. Leptospiroza u ludzi zaczyna się od objawów grypopodobnych. Jeśli postępuje, może wpływać na główne narządy, zwłaszcza wątrobę i nerki. Leczenie obejmuje antybiotyki i opiekę podtrzymującą. Aby zmniejszyć ryzyko, dobrze jest zaszczepić psa przeciwko leptospirozie. Unikaj także kontaktu z moczem chorych zwierząt i potencjalnie skażonych zbiorników wodnych. Wścieklizna – jest śmiertelną chorobą wirusową, która atakuje ssaki i jest jedną z najbardziej niebezpiecznych znanych chorób odzwierzęcych. Jest przenoszona głównie przez ślinę, najczęściej po ukąszeniu lub zadrapaniu przez zarażone zwierzę. Każdy ssak może zarazić się wścieklizną – zarówno psy, koty, jak i ludzie. Wścieklizna często zaczyna się od objawów grypopodobnych, które prowadzą do dysfunkcji neurologicznych. Może prowadzić do zmian zachowania, dezorientacji, napadów i agresji. Ludzi narażonych na wściekliznę można leczyć serią szczepień po ekspozycji i immunoglobuliny ludzkiej przeciw wściekliźnie. Jednak prawie zawsze kończy się ona śmiercią, gdy pojawią się objawy. Jeśli ugryzie cię zwierzę, ważne jest, aby natychmiast udać się do lekarza. Wszystkie psy i koty powinny być regularnie szczepione przeciwko wściekliźnie, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się tej śmiertelnej choroby. Liszaj obrączkowy – jest grzybiczą infekcją skóry, która może dotknąć większość zwierząt, w tym psy, koty, króliki, gryzonie i ludzi. Grzybica rozprzestrzenia się przez kontakt z chorym zwierzęciem, osobą lub ze skażonym środowiskiem. U ludzi często powoduje czerwone, łuszczące się, okrągłe zmiany na swędzącej skórze. Prowadzi to do wypadania włosów w obszarach, w których włosy normalnie rosną. Liszaj jest dość łatwy w leczeniu lekami przeciwgrzybiczymi. Jednak pozbycie się go, gdy zacznie się rozprzestrzeniać na zwierzęta i ludzi w gospodarstwie domowym, może być uciążliwe. Najbardziej zagrożone są młode, starsze i upośledzone osoby. Nicienie – glista jest kolejnym powszechnym pasożytem jelitowym u psów i kotów, zwłaszcza szczeniąt i kociąt. Glisty zwykle powodują brak przybierania na wadze i niechlujne futro u młodych zwierząt. Psy i koty zwykle zarażają się z zanieczyszczonego środowiska, chociaż szczenięta mogą być również zarażone przez matkę jeszcze przed porodem. Glistniki mogą również wpływać na ludzi, zwłaszcza dzieci, jeśli przypadkowo połkną jaja pozostawione w środowisku przez zarażone zwierzęta. Po spożyciu larwy migrują przez ciało, wpływając na oczy i narządy wewnętrzne. Na szczęście jest to stosunkowo rzadkie. Aby zminimalizować ryzyko, zakładaj rękawiczki podczas pracy z glebą lub w kontakcie z zarażonymi zwierzętami. Zawsze dobrze myj ręce. Upewnij się, że przynajmniej raz w roku monitorujesz swoje zwierzęta pod kątem glisty i innych pasożytów. Infekcje glisty można leczyć lekami przeciwpasożytniczymi. Większość dotkniętych zwierząt i ludzi całkowicie wyzdrowieje. Jednak gdy glisty atakują ludzkie oko, serce lub mózg, choroba może być poważniejsza. Nużyca – zwyczajowo nazywana świerzbem, jest chorobą skóry wywołaną przez roztocza. Zakopują się one w skórze i powodują intensywne swędzenie, pogrubienie skóry i wypadanie włosów. Świerzb może dotknąć większość zwierząt, a także ludzi. Różne odmiany roztoczy są przystosowane do życia na różnych gatunkach zwierząt. Kontakt z „niewłaściwą” odmianą roztoczy prowadzi do łagodniejszych objawów niż w przypadku pełnej inwazji. Ludzie mogą zachorować na świerzb poprzez bliski kontakt z zakażonymi zwierzętami, ale swędząca wysypka, może ustąpić bez leczenia. Ludzie z świerzbem mogą również przekazywać roztocza innym ludziom. Choroby te u zwierząt można leczyć i zapobiegać im poprzez rutynowe stosowanie leków na pchły i kleszcze. Choroby przenoszone przez kleszcze – kleszcze mogą przenosić wiele chorób, w tym gorączkę plamistą Gór Skalistych występującą w krajach Ameryki Północnej, kleszczowe zapalenie mózgu, boreliozę i erlichiozę. Wiele chorób przenoszonych przez kleszcze dotyczy zarówno ludzi, jak i zwierząt. Choroby te nie są przenoszone bezpośrednio ze zwierząt na ludzi – kleszcze są niezbędne do ich przenoszenia. Objawy różnią się w zależności od choroby, ale większość z nich początkowo wywołuje objawy grypopodobne. Niektóre powodują wysypkę skórną lub bóle stawów. Diagnoza i leczenie chorób przenoszonych przez kleszcze mogą być skomplikowane. Powrót do zdrowia zależy od zaawansowania choroby i specyfiki przypadku pacjenta. Toksoplazmoza – jest chorobą wywoływaną przez pierwotniaka pasożyta Toxoplasma gondii. Pasożyt ten może być przenoszony na większość zwierząt i ludzi, zazwyczaj poprzez spożycie niedogotowanego mięsa lub odchodów kota. Toksoplazmoza u kotów często przebiega bezobjawowo. Większość ludzi z pasożytem również nie wykazuje objawów. Jednak toksoplazmoza może powodować poważne problemy zdrowotne u osób z osłabionym układem odpornościowym. Może również powodować wady wrodzone lub poronienia, jeśli kobieta zostanie zarażona po raz pierwszy podczas ciąży. Dlatego tak ważne jest, aby kobiety w ciąży zachowywały ostrożność przy kuwetach i unikały niedogotowanych lub surowych pokarmów. W rzadkich przypadkach, gdy ludzie chorują na toksoplazmozę, objawy mogą być niejasne. Łagodna gorączka, ból głowy i bóle mięśni są najbardziej prawdopodobnymi początkowymi objawami. W poważnych przypadkach pasożyt może uszkodzić mózg lub oczy. Leczenie zwykle obejmuje antybiotyki i opiekę podtrzymującą.
choroby przenoszone przez ślimaki na ludzi