🐯 Jak Nauczyć Dziecko Koncentracji Forum

Gdy dostrzeże się zaburzenia koncentracji u dzieci, zalecane jest jak najszybsze leczenie. Problemy pojawiają się najczęściej w wieku szkolnym, kiedy dziecko musi radzić sobie z nowymi obowiązkami i zadaniami. Trening koncentracji uwagi jest niezbędny, aby zapobiec późniejszym problemom z nauką i przyswajaniem nowego materiału. W Po pierwsze, każda liczba mnożona przez 0 daje 0. Po drugie, każda liczba mnożona przez 1 daje tę liczbę, zaś każda liczba mnożona przez 10 to w zapisie ta sama liczba plus 0, czyli 3x10=30, 12x10=120 itd. Są też proste do zapamiętania wyniki w tabliczce mnożenia, np.: 5x5=25, 6x6=36 itd. Łatwo też nauczyć się mnożenia przez 9. Wytłumacz dziecku spokojnie, dlaczego nie może wyrywać zabawki z rąk koleżanki. Poproś je, by postawiło się w sytuacji osoby przez nie poszkodowanej. Unikaj przy tym długich tyrad moralizatorskich. Najdalej po trzecim zdaniu przestanie Cię słuchać. Postaraj się używać zdań krótkich i jednoznacznych. Pokaż mu, jak siada się na nocniku, i wyjaśnij, że właśnie w ten sposób wszyscy dorośli korzystają z toalety na co dzień. Zachęć je do wstąpienia w ten sposób do klubu “poważnych, dużych ludzi”. Sadzaj dziecko na nocnik ok. 15-30 minut po zakończeniu posiłku. W ten sposób wykorzystasz naturalną tendencję organizmu do Jak nauczyć pierwszaka systematycznej pracy w domu, jeśli prawie w ogóle nie ma zadawanych zadań domowych. Z rozmowy z wychowawczynią dziś wyszło, że ona na weekendy nie zadaje. Dobrze - OK. Ale na 16 dni w listopadzie tylko podczas Praca z osobą z zespołem Aspergera w domu. Rodzice powinni zadbać nie tylko o stałą opiekę pedagogów, logopedów i psychologów, ale i dbać o wypracowane przez specjalistów efekty w domu. Tylko wspólne działania mogą przynieść długofalowe efekty. Dziecko z ZA potrzebuje dużo uwagi, praca z nim jest ciężka, wymaga Dowiedz się, jak skutecznie nauczyć dziecko czytać. Przeczytaj nasze porady i wskazówki, które pomogą Ci rozwijać umiejętności czytania Twojego dziecka. Odkryj metody, gry i ćwiczenia, które sprawią, że nauka czytania będzie przyjemna i efektywna dla Twojego dziecka. Dzięki nim poznasz swoje dziecko na głębszym poziomie, a to pozwoli Wam zastosować odpowiednie narzędzia do nauki, do poprawienia koncentracji i pamięci. Być może pozwoli Ci to spojrzeć na dziecko z innej strony, szczerze mówiąc liczę na to :) Jeśli masz większe zrozumienie dziecka, to możesz mu lepiej i szybciej pomóc. Możemy przełożyć to również na naukę zasad rządzących ortografią. Spróbujmy razem z dzieckiem wymyślić jak najwięcej wyrazów zawierających literę k, po której następuje ż lub rz. Zapiszmy je wszystkie na kartce. Powstanie nam przykładowy ciąg: krzew, pokrzywa, krzyk, krzemień, krzak, skrzydło, krzywo, Krzysiek, krzesło Przez Roberto912, 13 Maj w Życie erotyczne. 61 odpowiedzi. 2715 wyświetleń. El. 6 minut temu. Mam 11tyg córkę i od początku no za nic w świecie nie chciała spać w łóżeczku nawet w Dziecko powinno dobrze słyszeć słowa nauczyciela. W przypadku niektórych dzieci konieczne może być także zastosowanie cyfrowego systemu FM, wspomagającego funkcje słuchowe. Jest to urządzenie składające się z niewielkiego mikrofonu, który nosi nauczyciel oraz małej słuchawki, którą dziecko umieszcza na uchu. 2021-08-05 12:04. Ćwiczenia na koncentrację to doskonały sposób na doskonalenie umiejętności skupiania uwagi na konkretnym zadaniu. Zobacz, jak ćwiczyć koncentrację u dziecka. Prezentujemy ciekawe zabawy do treningu koncentracji! oj1U. fot. mat. prasowe Powrót do szkoły po dwumiesięcznej przerwie to dla wielu dzieci duży szok. Zakończył się okres, kiedy mogły spędzać czas na beztroskiej zabawie i wypoczynku, zapominając jednocześnie o obowiązkach edukacyjnych. O ile na początku roku szkolnego dzieci mogą wykazywać mniejszy poziom skupienia, o tyle długotrwałe i utrzymujące się zaburzenia z koncentracją mogą oznaczać problemy zdrowotne. W jaki sposób możemy wówczas pomóc naszym dzieciom? Odpowiada Paulina Mikołajczyk, psycholog z Centrum Medycznego Damiana. Najtrudniejszy pierwszy krok „Mamo, jeszcze pięć minut”, Który z rodziców przynajmniej raz tego nie usłyszał? Przestawienie się z możliwości późniejszej pobudki na „reżim” regularnego porannego wstawania, powrót do ustalonego harmonogramu dnia, wiele dodatkowych zajęć i często późne powroty do domu, to dla dzieci i młodzieży duże wyzwanie. – Powrót dziecka do szkoły można porównać do powrotu osób dorosłych z urlopu do pracy. Wielu z nas po dłuższym wypoczynku na początku nie potrafi skupić się na obowiązkach. Pamiętajmy, że dzieciom zdecydowanie trudniej przychodzi „wskoczenie” na pełne obroty – komentuje Paulina Mikołajczyk. – Oprócz wczesnego wstawania, przyswajania materiału, należy wziąć pod uwagę jeszcze jeden aspekt – dzieci po aktywnych wakacjach, zostają nagle „zmuszone” do wielogodzinnego siedzenia w szkolnych ławkach, co na początku może powodować znudzenie czy brak koncentracji. Powrót do szkoły i co dalej? Powrót do szkoły, a co za tym idzie ponowne wyrobienie w sobie odpowiednich nawyków i koncentracji, czasami może być długim procesem. Niezwykle istotna jest tutaj rola rodziców, którzy powinni wspierać swoje dziecko. Pomóc mu w adaptacji do szkoły, a jednocześnie nie wywierać na nich dodatkowej presji. – Jako rodzice powinniśmy pamiętać, że nasze dzieci potrzebują czasu na powrót do szkolnej rzeczywistości. Nowy rok szkolny nie oznacza, że najmłodsi mają od 1 września skupiać się wyłącznie na nauce. Pozwólmy im wypoczywać i motywujmy je do rzeczywistego, a nie tylko pozornego odpoczynku. Jak to zrobić? Przede wszystkim powinny być one aktywne fizycznie. Zwłaszcza po wielu godzinach spędzonych w szkolnej ławce, przy nauce czy odrabianiu prac domowych. Możemy organizować rodzinne spacery, wycieczki rowerowe czy czynnie angażować się we wspólną zabawę np. w ogrodzie. Sport na świeżym powietrzu poprawia pracę serca. Dzięki dostarczeniu większej dawki tlenu do organizmu, pozytywnie oddziałuje na funkcjonowanie mózgu, co poprawia koncentrację. Kolejnym elementem jest sen, który jest niezbędny do pełnej regeneracji organizmu po każdym dniu szkoły czy pracy. Wyspane dziecko, to szczęśliwe dziecko, które zwiększa tym samym swoje skupienie i możliwości przyswajania wiedzy – mówi psycholog Paulina Mikołajczyk. Miesiące mijają, a koncentracji brak? Po upływie pierwszych tygodni roku szkolnego koncentracja naszego dziecka powinna ukierunkować się na obowiązki związane ze szkołą. Co jednak w sytuacji, gdy zauważymy, że brak koncentracji, wycofanie nie ustępują, a nasza pociecha nadal nie może w pełni skupić się na szkole, a nauka ją męczy? – Z wymienionymi powyżej objawami, takimi jak brak koncentracji czy niemożliwość skupienia się na nawet najprostszych czynnościach, jeżeli oczywiście utrzymują się przez dłuższy czas lub dodatkowo nasilają, powinniśmy zgłosić się z dzieckiem do specjalistycznej poradni, aby zasięgnąć porady wykwalifikowanego terapeuty integracji sensorycznej. Integracja sensoryczna to w największym skrócie właściwa „interpretacja” bodźców. Jeśli jest zaburzona u dziecka, to nie tylko zaobserwujemy wycofanie, apatię czy brak koncentracji. Może to również rzutować na dalsze funkcjonowanie i nieprawidłowy odbiór otaczającej rzeczywistości. Terapeuta na podstawie wywiadu medycznego i badań, zleci dalszą diagnostykę. Jeżeli zostanie stwierdzone zaburzenie integracji sensorycznej, specjalista za pomocą odpowiednich ćwiczeń będzie tak stymulował zmysły dziecka, aby jednocześnie leczyć, jak i zapewnić zabawę podczas przebywania w gabinecie. Praca oczywiście nie kończy się na wizycie specjalisty. Bardzo istotna jest tutaj rola rodziców, którzy część ćwiczeń powinni wykonywać ze swoimi pociechami w domu. Tylko regularność może przynieść rezultaty – pierwsze efekty jesteśmy w stanie zaobserwować już po dwóch miesiącach. Terapia może trwać około roku, a praca specjalisty (1-2 w tygodniu) oraz rodziców z pewnością przyniesie oczekiwane rezultaty – kończy Paulina Mikołajczyk, psycholog z Centrum Medycznego Damiana. Zaburzenia koncentacji u dzieci przejawiają się brakiem motywacji do nauki, spowolnionym tempem pracy, łatwym zniechęcaniem się i "bujaniem w obłokach". Niewielu rodziców zdaje sobie sprawę z tego, że w obliczu problemy mają szereg możliwości by mu zaradzić. Jednym z naprawdę skutecznych sposobów na zaburzenia koncentracji są gry edukacyjne. Zaburzenia koncentracji u dziecka przybierają różne oblicze a ich przyczyn można dopatrywać się zarówno w specyfice zmian społecznych, wzroście tempa życia i nastawieniu na konsumpcję, jak i w indywidualnych uwarunkowaniach intelektualnych dziecka. Niemniej istotna jest postawa rodziców oraz ich zdolność lub brak zdolności umiejętnej motywacji młodego człowieka. Nie jest tajemnicą, że początki edukacyjnej drogi nie są dla dziecka łatwe a niemałą przeszkodą mogą stać się zaburzenia związane z koncentracją. Przeczytaj także o sprawności manualnej dziecka "Bujanie w obłokach" to czasem poważne zaburzenia koncentracji Przekonała się o tym pani Beata, mama 8 letniego Łukasza – Pierwsze niepokojące objawy u mojego syna zauważyłam zanim skończył przedszkole. Doszłam do wniosku, że nie należy zwlekać. Wizyta w poradni, konsultacja i szczerze mówiąc, wpadłam w panikę. To, co brałam za zwykłe roztargnienie i „bujanie w obłokach” okazało się zaawansowanymi zaburzeniami koncentracji – wspomina pani Beata. Przypadek Łukasza ściśle odpowiadał typowi pasywnemu. W odróżnieniu od dzieci aktywnych i nadpobudliwych jego zaburzenia nosiły znamiona tzw. zespołu „niebieskich migdałów”. Łukasz zamiast skupiać swoją uwagę na zadaniach często odbiegał myślami gdzieś daleko, na wszystkie polecenia reagował powolnie, a każda praca zajmowała mu masę czasu. Pomimo ćwiczeń zaleconych przez pedagoga, chłopiec nadal miał trudności. „Marzycielskie” skłonności Łukasza musiały zaowocować słabszymi wynikami w edukacji. - Już wcześniej pojawiły się u synka trudności w opanowaniu umiejętności czytania i poprawnej pisowni. Nauczyciel ze szkoły kiedy tylko zorientował się, że Łukasz ma wyraźne problemy ze skupieniem uwagi i przejawy dysleksji, zaproponował, że dobrym uzupełnieniem terapii będzie systematyczna praca w domu z użyciem gier edukacyjnych wspierających koncentrację i wspomagające naukę – mówi pani Beata – Początki były trudne, Łukasz szybko się zniechęcał, ale dzięki naszej wytrwałości z czasem do nauki podchodził z większą motywacją i pojawiły się widoczne oznaki poprawy w koncentracji i w wynikach – dodaje zadowolona. Zobacz również: Jak przyspieszyć naukę mówienia? Doskonałym narzędziem radzenia sobie z zaburzeniami są gry edukacyjne Zdaniem wielu pedagogów gry edukacyjne to doskonałe narzędzie radzenia sobie z wszelkiego rodzaju zaburzeniami i problemami, na które napotkać może dziecko w trakcie procesu edukacji. Każde działanie zmierzające do wykluczenia zaburzeń koncentracji opiera się na wytrwałości, wysiłku i jasno określonych regułach. Nie bez kozery to zabawa, jako jedna z najatrakcyjniejszych metod dotarcia do dziecka, odnosi najczęściej zamierzony skutek również w terapii zaburzeń koncentracji. Obecnie na rynku jest cała masa ciekawych gier edukacyjnych opartych na planszowych zgadywankach, układankach, klockach czy puzzlach, o różnej tematyce i zastosowaniu. W przypadku pani Beaty i jej syna Łukasza egzamin zdały gry oparte na ćwiczeniu analizy wzrokowej – Pierwszą i chyba najciekawszą grą edukacyjną, z jaką mieliśmy okazję się zetknąć była gra Bystre Oczko. Dzięki niej syn kształtował nie tylko koncentrację, ale i spostrzegawczość, pamięć i refleks – mówi mama. Prawdą jest, że sam fakt systematycznej zabawy może być pomocny w osiągnięciu celu. Najważniejsze jest dostosowanie gry do wieku, zainteresowań, umiejętności i oczekiwań rodziców i dziecka. Dowiedz się dlaczego taniec dla niemowląt ma sens! Zaburzenia koncentracji: oprócz odpowiedniej gry ważne jest podejście rodzica Na co jeszcze należy zwrócić uwagę w terapii zaburzeń koncentracji u dziecka? Wybór samej gry to jedynie początek drogi ku poprawie sytuacji dziecka. Bardzo istotne jest samo podejście rodzica i jego działania wychowawcze, które muszą być oparte na konsekwencji i przestrzeganiu jasnych zasad. Cechą odpowiedniej komunikacji między rodzicem a dzieckiem jest w tym wypadku informacja zwrotna, czyli wyraz uznania dla dokonań podopiecznego. Absolutnie nie ma tu miejsca na krytykę, oznaki zniecierpliwienia i wyrzuty w stosunku do dziecka. W zamian należy położyć nacisk na samodyscyplinę, rozsądnie gospodarować czasem gry i zapewniając dziecku możliwość motywującego sukcesu, uzbroić się w cierpliwość i konsekwentnie dążyć do wspólnie wyznaczonego celu. meteriały prasowe Rodzice często mają kłopoty z określeniem, czy ich dziecko już ma kłopoty z koncentracją uwagi, czy jest tylko roztargnione, rozproszone bądź zwyczajnie ma akurat zły humor. Zdarza się, że pierwszy sygnał pojawia się dopiero wtedy, gdy dziecko zaczyna naukę - w zerówce lub pierwszej klasie. Zwraca na to uwagę nauczyciel lub sam rodzic z niepokojem obserwuje, jak ciężko dziecku wykonać zadaną pracę domową, ponieważ wszystko jest ciekawsze i bardziej zajmujące od zadanej pracy, a byle stuknięcie odwraca uwagę. Kiedy zaburzenia koncentracji są problemem? Zaburzenia koncentracji mogą przybierać różnorodną formę. Problemem jest, gdy dziecko: pracuje szybko, ale pobieżnie, nieuważne czyta polecenia, wykonuje tylko część zadania itp., popełnia dużo błędów, choć jego możliwości są o wiele większe, np. uczeń dobrze już liczący popełnia kardynalne błędy, pracuje bardzo powoli, często przerywa pracę, nie potrafi poświęcić zadaniu należytej uwagi, bardzo szybko się męczy i zniechęca, "buja w obłokach", zamyśla się, śni na jawie, jest rozkojarzone, osiąga słabe wyniki w nauce (poniżej możliwości), ma trudności z odrobieniem zadań domowych (odrabia je źle, nie do końca lub wcale), Zdarza się, że dziecko nie potrafi się skoncentrować na żadnej czynności, ale bywa też tak, że dziecko, które wytrwale zajmuje się wybranym przez siebie zajęciem (na przykład budowaniem z klocków, klejeniem modeli itp.), nie potrafi skupić się na odrabianiu lekcji. A w szkole liczy się przede wszystkim wytrwałość i gotowość do pracy, także tej uznawanej przez dziecko za nudną. Skąd się biorą kłopoty z koncentracją? Wielu psychologów twierdzi, że trudności z koncentracją u dzieci to znak naszych czasów, coraz częściej w związku z tym kieruje się dzieci na sprawa nie jest prosta, ponieważ umiejętność koncentracji uwagi jest ściśle związana z osobowością, środowiskiem (zarówno domowym jak i szkolnym), mechanizmami sterującymi zachowaniem. Umiejętność koncentracji można ćwiczyć, trzeba mieć jednak świadomość, że przede wszystkim należy wyeliminować przyczyny zaburzeń. A może ich być wiele, od tych bardzo poważnych, kiedy to należy udać się po pomoc do specjalisty, po mniejsze błędy w wychowaniu, które przy odrobinie wysiłku można zniwelować. Przyjrzyj się otoczeniu dziecka Spójrzmy krytycznie na pokój naszego dziecka: w większości domów jest on wypełniony zabawkami, grami, książkami. Nasze dzieci żyją w dostatku, a my ze wszystkich sił staramy się, żeby niczego im nie brakowało. Otaczająca nas reklama wmawiam nam i naszym dzieciom, że pewne rzeczy po prostu musimy posiadać. Ulegając tej presji kupujemy kolejne łatwo dostępne dobra. A dziecko rośnie w przekonaniu, że zdobycie najbardziej nawet wymyślnych zabawek nie wymaga wysiłku. W efekcie dziecko ma wiele rzeczy, których nie potrzebuje, a kolejnymi szybko się nudzi. Jego zabawy są coraz mniej twórcze, bo ograniczone masą przedmiotów. Także rozrywka jest łatwa i przyjemna: kino, telewizja, komputer, kompleksy rozrywkowo-handlowe. Podejmowanie wysiłku nie jest modne. W takich warunkach niezwykle trudno przekazać dziecku, że włożona w naukę praca kiedyś w przyszłości zaprocentuje. Młody człowiek, przyzwyczajony, że oglądanie telewizji nie wymaga najmniejszego wysiłku, a jest takie zabawne, nie będzie potrafił skupić się na jednym, często nudnym zadaniu (np. pisaniu szlaczków, literek, robieniu ćwiczeń ortograficznych). Spalająca presja osiągnięć Dodatkowo sprawę utrudnia fakt, że dziecko w momencie gdy rozpoczyna edukację, najczęściej jest poddawane nadmiernej presji osiągnięć. Rodzice zdają sobie sprawę z tego, jak ciężko o pracę i jak duże kwalifikacje trzeba mieć, aby ją dostać. Dlatego zaraz od początku nauki siedzą z dzieckiem nad lekcjami, robią dodatkowe ćwiczenia, opłacają korepetycje, lekcje itp. Tymczasem jeśli dziecko od małego nie uczyło się wytrwałości, nagle staje przed zadaniem ponad siły. Mimo kontroli, nacisku i starań rodziców pojawią się kłopoty. Jak pomóc dziecku z kłopotami z koncentacją? Dziecku możesz pomóc, działając wielotorowo. Na co zwrócić uwagę? Wyznaczaj granice Chociaż najchętniej obsypalibyśmy dzieci wszystkim, o czym tylko zamarzą (albo nawet nie zdążą zamarzyć), powinniśmy się powstrzymać. Młody człowiek musi zrozumieć, że nie może mieć wszystkiego i że osiągnięcie celu wiąże się z nakładem pracy. Odsuwanie w czasie chwili, w której potrzeba zostanie zaspokojona, ma znaczący wpływ na kształtowanie postawy gotowości do pracy i wysiłku. Umiejętność czekania można i należy wyćwiczyć. Sprzyja temu unormowany tryb życia: stałe pory posiłków, snu, pracy i zabawy, jasno określone obowiązki dziecka, czytelnie wytyczone granice. Obserwuj dziecko Poobserwujmy swoje dziecko: na jakich zajęciach spędza czas? jakie czynności wykonuje szybko i chętnie? jakie czynności zajmują mu dużo czasu? co powinno robić, a nie robi? Jeśli uważamy, że telewizja, komputer czy zabawa zajmują mu zbyt wiele czasu ustalmy ile czasu może dziennie/tygodniowo na nie poświęcić. Zróbmy listę zachowań, które chcielibyśmy zmienić - na początek dwa, trzy (nie więcej), np. "postaram się, aby dziecko odrabiało lekcje w swoim pokoju","dopilnuję, żeby dziecko uporządkowało pokój przed snem". Można przygotować tabelkę, w której zaznaczać będziemy w kolejne dni, czy udało nam się konsekwentnie zrealizować postanowienie. Trzeba się liczyć z tym, że minie nawet kilka tygodni, zanim osiągniemy swój cel, ale wymagając konsekwentnych i systematycznych działań od siebie, łatwiej będzie nam wymagać ich od dziecka. A co z motywacją? Na temat motywacji napisano bardzo wiele, jest to bowiem ważne w psychologii i pedagogice pojęcie. Dla rodziców najważniejsze jest jednak przemyślenie kilku spraw i pamiętanie o nich w codziennym wychowaniu: Sukces zachęca do podejmowania kolejnych działań, stwarzajmy więc dziecku sytuacje, w których może sukces osiągnąć. Strach przed porażką zniechęca, dostosowujmy zatem zadania do wieku, rozwoju i możliwości dziecka, aby nie doznawało zbyt wielu porażek. Od tego czy dziecko ma nadzieję na sukces, czy też odczuwa strach przed porażką, zależy jego wiara we własne siły. Człowiek stawia wymagania samemu sobie i próbuje im sprostać - poziom tych wymagań wpływa na gotowość do podjęcia wysiłku. Bacznie obserwujmy, czy dziecko nie ustawiło sobie tej poprzeczki zbyt wysoko lub zbyt nisko. Dziecko powinno mieć poczucie, że ponosi odpowiedzialność i konsekwencje za skutki własnej aktywności. Tłumaczmy, że nie tylko sukces jest jego zasługą, ale także za porażkę ponosi winę ono samo, a nie nauczyciel, pech czy zła pogoda. Należy umacniać dziecko w kreatywności i pozwalać na spróbowanie własnych sił. Nadmierne ograniczanie i zakazy hamują naturalną inicjatywę dziecka. Wspierajmy samodzielność swego dziecka. Najlepsza sytuacja jest wtedy, gdy człowiek uczy się sam, dla siebie i z wewnętrznej potrzeby. Dlatego należy wspierać dziecko w jego dążeniu do samodzielności - także w odrabianiu lekcji. Tylko pracując samodzielnie młody człowiek wyrobi w sobie odpowiedzialność za szkolne osiągnięcia. Nie można jednak dziecka zostawić całkowicie samego, musi ono wiedzieć, że zawsze może liczyć na pomoc rodziców (szczególnie w wyszukiwaniu informacji). Dziecko nie może być głodne Gdy w brzuchu burczy trudno być skoncentrowanym. Dlatego warto wprowadzić zasadę, że bez porządnego śniadania dziecko nie wychodzi z domu. Pełnowartościowy posiłek jest niezbędnym elementem udanego dnia w szkole. Od pewnego czasu toczy się natomiast dyskusja na temat wpływu cukru, fosforanów, barwników spożywczych itp. na niepokój ruchowy dzieci. I choć prowadzono wiele badań na ten temat, nie ma wciąż dowodów na zdecydowaną szkodliwość tych substancji. Niemniej są dzieci, które wyraźnie reagują na pewne substancje w diecie - wiedząc o tym, warto je wyeliminować lub ograniczyć. Spokój potrzebny od zaraz! Każdy wie, że masa problemów na głowie utrudnia nam myślenie o pracy. Tak samo jest z dzieckiem: do skupienia uwagi potrzebuje spokoju, pewnej i stabilnej sytuacji w rodzinie, oparcia w rodzicach. Jeśli w domu jest jakieś konflikt (nawet taki pozornie niewidoczny jest wyczuwany przez dzieci), dziecko jest obciążone psychicznie i gwałtownie spada jego gotowość do podejmowania wysiłku. Pamiętajmy o tym, gdy u dziecka pojawią się trudności z koncentracją. Przerwij to błędne koło Dziecko przychodzi do szkoły i z jakiegoś powodu nie daje sobie rady. Może to są problemy przejściowe (np. trudna aklimatyzacja do nowych warunków), może poprzeczka stawiana przez rodziców jest umieszczona zbyt wysoko, może sprawność intelektualna jest niższa, może dziecko ma wadę wzroku czy słuchu lub zaburzenia funkcji poznawczych... Cokolwiek jest przyczyną, dziecko spotykają same porażki. Problemy nawarstwiają się, a dziecko zaczyna unikać wysiłku, bo po co się starać, jeśli to i tak nie przynosi efektów? Dziecko jest coraz bardziej przeciążone, a koło się toczy. W takim przypadku niezbędna jest współpraca rodziców nie tylko ze szkołą, ale także specjalistą, na przykład z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Rozpoznanie dysleksji, dysgrafii, dyskalkulii czy ADHD daje szansę podjęcia terapii i pracowania nad umiejętnością koncentracji w stopniu umożliwiającym dziecku normalne funkcjonowanie w szkole. Przyczyny zaburzeń koncentracji u każdego dziecka mogą być inne, należy jednak starać się je odkryć i wyeliminować. Dopiero wtedy można sięgnąć po dodatkowe ćwiczenia, które mogą pomóc. Joanna Górnisiewicz Wybudzanie się w środku nocy należy do bardzo frustrujących, a jednocześnie niestety powszechnych sytuacji, które co jakiś czas dotykają każdego z nas. Jeśli powtarza się to regularnie, należy poszukać przyczyny i wyeliminować czynnik, który wywołuje nocne, niechciane pobudki. Poza tym warto poznać uniwersalne, sprawdzone sposoby, które mogą być skuteczne w radzeniu sobie z wybudzaniem się w nocy. Wybudzanie się w nocy z pewnością co jakiś czas przytrafia się każdemu. Jeżeli nie budzimy się w nocy regularnie, nie powinno to być niczym niepokojącym. Problem pojawia się w momencie, gdy zdarza się to często i mimo usilnych prób, po obudzeniu się w środku nocy nie jesteśmy w stanie ponownie zasnąć. Co może być przyczyną częstego wybudzania się w nocy i jak sobie z tym radzić? Co zrobić przy wybudzaniu się w nocy? Wiele osób zadając sobie pytanie: „dlaczego budzę się w nocy i nie mogę zasnąć?”, próbuje znaleźć nie tylko przyczynę, ale i skuteczny sposób walki ze zbyt częstym wybudzaniem się w środku nocy. Zazwyczaj przewracamy się z boku na bok, martwiąc się tym, że nadal nie udało się nam zasnąć. Wszystko to skutkuje gorszym samopoczuciem w ciągu dnia, rozdrażnieniem, zmęczeniem i trudnościami z koncentracją. Co możemy więc zrobić, gdy budzimy się w nocy? Przede wszystkim musimy uświadomić sobie problem, którego nie powinniśmy bagatelizować. Odpowiednia ilość i jakość snu jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu, dlatego też musimy o nią właściwie dbać. W pierwszej kolejności zaleca się wprowadzenie działań profilaktycznych, które pomogą nam poprawić jakość naszego snu. Czasami, jednak jeżeli wybudzanie w nocy znacząco utrudnia nasze codzienne funkcjonowanie, warto zwrócić się o pomoc do specjalisty. Budzenie się w nocy i problem z zaśnięciem – rodzaje Wybudzanie się w środku nocy zostało zaklasyfikowane w Kryteriach Diagnostycznych Zaburzeń Psychicznych (DSM-5) jako zaburzenie związane z wybudzaniem się podczas snu non-REM. Ponadto może ono przyjąć formę wybudzania się z lunatykowaniem lub z lękami nocnymi. Zaburzeniu związanemu z wybudzaniem się podczas snu non-REM z lękami nocnymi towarzyszy krzyk, intensywny strach oraz pobudzenie somatyczne, np. przyspieszony oddech, bicie serca, pocenie się. Warto wiedzieć, że wybudzanie się z lękami nocnymi uważane jest za patologiczne jedynie wśród osób dorosłych. Może być ono dodatkowo powiązane z zaburzeniami lękowymi lub zaburzeniami osobowości. W przypadku braku zdiagnozowanych zaburzeń psychicznych lub problemów zdrowotnych wybudzanie się w nocy z lękiem przez dziecko uważane jest za normalne zachowanie, z którego wraz z czasem powinno ono wyrosnąć. Polecane dla Ciebie zł zestaw, tabletka, saszetki, sen, złe samopoczucie, zmęczenie zł tabletka, sen zł żelki, bezsenność, sen zł Dlaczego budzę się w nocy? Przyczyny Wiele osób borykających się z problemami ze snem skarży się na codzienne budzenie się w nocy o jednej godzinie. Na ten temat powstało wiele teorii związanych między innymi z regularnymi pobudkami dokładnie o 3 w nocy, czy też 3:33. Niektórzy doszukują się w tym fakcie metafizyki, wskazując na obecność duchów, złych mocy czy demonów. W rzeczywistości jednak budzenie się o 3 w nocy może mieć związek ze spadkiem melatoniny, wzrostem temperatury ciała i zwiększeniem wydzielania się hormonów odpowiedzialnych za mobilizację organizmu do działania. Ma to związek z faktem, że o tej porze nasz śpiący organizm zaczyna stopniowo przygotowywać się do kolejnego dnia aktywności. Jako przyczyny częstego budzenia i przebudzania się w nocy wymienia się również: przewlekły stres, bezdech senny – w trakcie snu osoba przestaje na chwilę oddychać, co powoduje gwałtowne wybudzenie, zaburzenia psychiczne, np. zaburzenia lękowe lub depresja, choroby tarczycy – brak równowagi hormonalnej utrudnia zasypianie i sprzyja przebudzaniu się w nocy, spożywanie alkoholu przed snem, nieodpowiednio dostosowany materac, który powoduje dyskomfort, choroby układu sercowo-naczyniowego, nadmierne korzystanie z telefonu przed snem – urządzenia elektroniczne emitują światło niebieskie, które hamuje produkcję melatoniny, przeciążenie obowiązkami, skłonności do zamartwiania się, dolegliwości bólowe, stosowanie niektórych środków farmakologicznych, częste oddawanie moczu. Częstość zaburzenia snu rośnie wraz z wiekiem. Ponadto na budzenie się w nocy skarżą się często kobiety w ciąży oraz te znajdujące się w okresie menopauzy. Częste wybudzanie się dziecka w nocy – przyczyny Jednym z powodów, dla którego dziecko nie przesypia całej nocy, są skoki rozwojowe, które mają miejsce w pierwszym roku życia malucha. Jego układ nerwowy ulega wówczas intensywnemu rozwojowi, co powoduje, że dziecko budzi się w środku nocy i może mieć trudności z ponownym zaśnięciem. Wybudzanie się w nocy niemowlaka może także być spowodowane głodem, nieodpowiednią temperaturą w pomieszczeniu, przemoczoną pieluszką, kolką, ząbkowaniem, czy dolegliwościami bólowymi. U starszych dzieci z kolei przyczyny wybudzania się w nocy mogą być wywołane objawami lękowymi, które wynikają z codziennych doświadczeń, a zwłaszcza zmianami życiowymi, takimi jak pójście do szkoły lub przeprowadzka. U dzieci często obserwowane jest wybudzanie się w nocy z lękiem, któremu towarzyszyć może krzyk. Czasami jest to spowodowane po prostu koszmarami sennymi. Aby zadbać o odpowiednią ilość i jakoś snu dziecka, każdy rodzic powinien jednak za każdym razem starać się poznać dokładną przyczynę wybudzenia się. Sposoby na wybudzanie w nocy – jak ponownie zasnąć? W celu zadbania o odpowiednią nie tylko ilość, ale i jakość snu przede wszystkim powinniśmy wdrożyć właściwą higienę snu. Przed zaśnięciem warto przewietrzyć sypialnię i zadbać o optymalną temperaturę (18–21 stopni Celsjusza). Przed snem powinniśmy wyciszyć się i zrelaksować. Nie zaleca się picia alkoholu i kawy przed snem ani spożywania obfitych posiłków. Badania wskazują również na to, że używanie urządzeń emitujących światło niebieskie po zgaszeniu światła, powiązane jest z zaburzeniami snu. Jeżeli wybudzisz się ze snu w środku nocy, nie wstawaj ani nie zaświecaj światła. Ciemność pozwoli Ci szybciej powrócić do snu. Nie sprawdzaj telefonu, ponieważ światło niebieskie zahamuje produkcję melatoniny. W przypadku nocnego wybudzenia wyniki badań sugerują także, aby nie spoglądać na zegarek, bowiem sprawdzając godzinę, stajemy się coraz bardziej sfrustrowani (bo np. okazuje się, że spaliśmy bardzo krótko, jest już blisko planowanej godziny pobudki, albo też upływają kolejne dziesiątki minut, a my nadal nie zapadaliśmy w sen), co nie sprzyja zaśnięciu. Pomocne w ponownym zaśnięciu mogą być natomiast ćwiczenia oddechowe, które pozwolą wyciszyć się i odprężyć. Dobrze sprawdzi się metoda 4-7-8, która polega na wciąganiu powietrza nosem przez 4 sekundy, wstrzymywaniu oddechu na 7 sekund i wydychaniu przez kolejne 8 sekund. Należy pamiętać o tym, że często wybudzanie się w nocy może sygnalizować problemy natury zdrowotnej i psychicznej, dlatego też w niektórych przypadkach wskazana może okazać się psychoterapia lub leczenie farmakologiczne. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły 5 zdrowych postanowień na Nowy Rok. Co warto zmienić? Istnieje kilka sfer życia, które warto uporządkować niezależnie od pory. Powoli, małymi krokami, ale zdecydowanie i sukcesywnie. Oto kilka postanowień noworocznych – wystarczy wybrać jedno, a wiele dobrego zrobimy dla siebie i czasami też dla naszych najbliższych. Biofeedback – na czym polega? Zastosowanie u dzieci i u dorosłych. Trening biofeedback – efekty Biofeedback (biologiczne sprzężenie zwrotne) to nieinwazyjna metoda terapii polegająca na monitorowaniu przez specjalne urządzenie zmian fizjologicznych organizmu. Ma to na celu lepsze rozpoznawanie wpływu myśli i uczuć na fizjologię, dzięki czemu pacjent może nauczyć się kontrolować te funkcje organizmu, nad którymi w normalnych warunkach nie można panować (fale mózgowe czy napięcie mięśni). Biofeedback jest wykorzystywany w terapii dzieci i dorosłych z zaburzeniami koncentracji, stanami lękowymi, depresją, nadpobudliwością, padaczką, zaburzeniami autystycznymi czy niską odpornością na stres. Jak odprężyć się przed świętami? Sprawdzone sposoby na przedświąteczny relaks Końcówka roku to zdecydowanie jeden z najgorętszych okresów na przestrzeni dwunastu kolejnych miesięcy kalendarzowych. Niezaprzeczalnie to właśnie grudzień króluje w tym rankingu, co ma związek z obchodzonymi w tym czasie Świętami Bożego Narodzenia. Skupiamy wtedy całą swoją energię, aby jak najlepiej się do nich przygotować. Pociąga to jednak za sobą spory stres, który, kumulując się, może wpływać negatywnie zarówno na nas samych, jak i na otoczenie, w którym się znajdujemy. W dalszej części artykułu opowiem o kilku sprawdzonych sposobach na zrelaksowanie się i złapanie oddechu w tym i tak już niełatwym dla nas wszystkich czasie. „Urwany film” po spożyciu alkoholu. Co wtedy dzieje się z mózgiem? Nadużywanie alkoholu jest związane z wieloma długotrwałymi problemami zdrowotnymi. Jedną z konsekwencji może być upośledzenie funkcji poznawczych i pamięci. Niektóre osoby po spożyciu alkoholu wykonują różne czynności, nawet złożone zadania, o których potem nie pamiętają. Naukowcy odkryli mechanizm, który jest molekularną podstawą tego zjawiska i mają nadzieję, że lepsze zrozumienie problemu pozwoli zapobiec wielu negatywnym konsekwencjom. Kim są WWO? Czy jesteś jednym z nich? WWO to pojęcie oznaczające osoby wysoko wrażliwe. Pod terminem tym kryje się cała gama cech, które wyróżniają tego typu ludzi, stanowiąc o ich wyjątkowości. Warto wiedzieć, w jaki sposób traktować osoby WWO, aby czuły się komfortowo i mogły w pełni wykorzystywać swój potencjał w pracy, w związkach i innych sferach życia. Problemy z zaśnięciem – przyczyny, jak sobie radzić? Problemy z zaśnięciem to coraz powszechniejsze zjawisko, które może dotyczyć tak naprawdę każdego – niezależnie od wieku, płci czy przynależności etnicznej. Za tym dotkliwym problemem często kryje się bezsenność, ale również szereg zaburzeń zarówno psychicznych, jak i somatycznych. Perfekcjonizm – czym jest i jak sobie z nim radzić? Dzisiejsze czasy kreują nowe modele pożądanych zachowań i postaw – jedna z nich jest perfekcjonizm, który ma swoje źródła między innymi w wyidealizowanym świecie znanym z mediów społecznościowych. Jednak perfekcjonizm może być również dużą trudnością dla obarczonego nim człowieka, która znacznie utrudnia życie i relacje z innymi ludźmi. Skąd się bierze déjà vu i czy jest to niebezpieczne zjawisko? Déjà vu to jeden z najbardziej tajemniczych stanów, jakie występują w ludzkim umyśle. Co jakiś czas doświadcza go niemal każdy człowiek, a jednak wciąż nie udało się wypracować jednolitej naukowej interpretacji tego dość niepokojącego zjawiska. Jedno jest pewne – déjà vu na chwilę zaburza nasze postrzeganie teraźniejszości, zasiewając wątpliwość, czy przypadkiem „to się już kiedyś nie działo?". Witam, Nie istnieje żaden sposób na nauczenie koncentracji. Problemy z koncentracją są spowodowane niedoborami neuroprzekaźników w płatach czołowych (głównie dopaminy i noradrenaliny), jest to zaburzenie neurorozwojowe i w przypadku rozpoznania jedyna nadzieja, że mózg dziecka dojrzeje i objawy częściowo ustąpią. Z reguły tak właśnie się dzieje. Niektórzy lekarze i rodzice pozytywnie oceniają obniżenie ilości cukru w diecie, podawanie suplementu diety-kwasów omega 3, zajęcia z integracji sensorycznej, biofeedback. Nie ma dostatecznych badań potwierdzających jednoznacznie skuteczność takich metod, ale obecnie prowadzone są (także w Polsce) badania nad łagodzeniem objawów ADHD przy pomocy kwasów omega 3 i jeśli mogłabym coś rekomendować z tych sposobów to zaleciłabym kwasy omega3. Powinna pani udać się z synem na diagnozę w kierunku ADHD, a przede wszystkim przestać czytać w internecie o ubocznych skutkach leków na ADHD :). Czasem skutki niepodawania leków są znacznie bardziej szkodliwe niż potencjalne objawy uboczne. Leki, które powinny być jako pierwsze podane w przypadku ADHD oparte są na substancji zwanej metylfenidatem. Najczęstszym objawem ubocznym podawania tego leku jest spadek łaknienia, suchość w ustach i uczucie ucisku w szczęce. W wypadkach poważniejszych powikłań to udokumentowane jest zaledwie kilka przypadków w USA, w większości przyczyną była ukryta wada serca. Przypominam, że na przykład aspiryna powszechnie stosowana przez większość ludzi i dostępna bez recepty nie powinna być podawana dzieciom poniżej 16-go roku życia, ponieważ może wywołać zespół Reya, którego śmiertelność szacuje się na 50%. Nie każde dziecko z ADHD musi brać leki. Czasem wystarczy odpowiednia opieka w szkole i w domu. Dzieci te uwielbiają mieć na biurkach dosłownie wszystko włącznie z piłką i kanapką. Dziecko z ADHD powinno mieć mało bodźców wokół siebie, więc powinno siedzieć w szkole z dala od okna, w pierwszej ławce (tam będzie łatwiej się mu skupić), z dala od ulubionego kolegi. Na ławce powinny być tylko potrzebne przedmioty na danej lekcji. Proszę poprosić nauczycielkę, żeby kierowała polecenia bezpośrednio do Pani syna. Ważne jest także motywowanie pozytywne, należy chwalić dziecko za prace włożoną w wykonanie zadania, za wszystkie poprawnie wykonane nawet cząstkowe czynności. Nigdy nie wolno karać dziecka z ADHD za to, że nie jest skupione, to tak jakby karać dziecko z astmą, że kaszle. Proszę pamiętać o higienie życia codziennego, w przypadku takich dzieci jest to szczególnie ważne. Syn powinien spać przynajmniej 8 godzin, jadać regularnie, plan dnia powinien być jasny, te same rytuały zasypiania, pobudka o tej samej godzinie, lekcje odrabiane o tej samej porze. Młodszy synek może również przejawiać symptomy ADHD, jest to bowiem zaburzenie genetyczne dziedziczone wielogenowo, częstość występowania w populacji to według rożnych badań średnio około 8%, a wśród rodzeństwa zdarza się to około 3 razy częściej. Namawiam do udania się do specjalistycznej poradni. Rozwieje to Pani wątpliwości, uzyska też Pani szczegółowe informacje jak postępować z dzieckiem, wytyczne dla szkoły i rzetelną informację na temat leczenia. Pozdrawiam.

jak nauczyć dziecko koncentracji forum